Με τον πληθωρισμό των πιστοποιητικών εκπαίδευσης και την χαλάρωση του κινεζικού τεχνολογικού τομέα, η αγορά είναι πλέον κορεσμένη από ταλέντα με υπερβολικά προσόντα. Ένα αυξανόμενο ποσοστό φοιτητών πανεπιστημίου της Κίνας επιλέγει να αναβάλει την αποφοίτησή του: νέα δεδομένα δείχνουν ότι ο αριθμός αυξάνεται σταθερά από το 2011 και το 2023 είναι σχεδόν ο ίδιος με αυτούς που αποφοιτούν εγκαίρως. Η επιβράδυνση της οικονομίας και οι ζοφερές προοπτικές για τους πτυχιούχους προκάλεσαν ένα ευρύ φάσμα απαντήσεων από το Gen-Z και τους millennials, από σαρκαστικά πάρτι αποφοίτησης και ξέφρενα πάρτι παραίτησης, έως την αύξηση του ενδιαφέροντος για την επιδίωξη προχωρημένων πτυχίων ως τρόπο αποφυγής αντιμετώπισης της ανεργίας. Το υψηλό ρεκόρ ανεργίας των νέων το 2023 και η εξαιρετικά αγχωτική εργασιακή κουλτούρα είναι μόνο δύο από τους παράγοντες που συμβάλλουν στη μετατόπιση της νοοτροπίας των νεαρών Κινέζων εργαζομένων.
Υπολογίζεται ότι από το 2022, περισσότεροι από 28.000 εργαζόμενοι έχουν απολυθεί από τις τρεις μεγαλύτερες εταιρείες τεχνολογίας της Κίνας (Baidu, Alibaba και Tencent) και από τον Μάιο του 2023 η συνολική ανεργία των νέων για άτομα ηλικίας 16-24 ετών στις αστικές περιοχές ήταν 21%. Ταυτόχρονα, εναλλακτικές προσεγγίσεις όπως ο μινιμαλιστικός και ο «ψηφιακός νομαδικός» τρόπος ζωής κυριαρχούν στη χώρα. Και για εκείνους που δεν είναι πρόθυμοι να εγκαταλείψουν ένα σταθερό επάγγελμα ή ένα πλήρως επιπλωμένο διαμέρισμα, η μετακόμιση σε μια πόλη τρίτης ή τέταρτης κατηγορίας γίνεται όλο και πιο ελκυστική επιλογή. Οι νέοι στην Κίνα που αναζητούν οίκους ευγηρίας αναζητούν μια ανακούφιση από τις πολυσύχναστες πόλεις, τις οικονομικές πιέσεις και τα οικογενειακά καθήκοντα, σηματοδοτώντας ότι η ψυχική υγεία αποτελεί αυξανόμενη προτεραιότητα για τις νεότερες γενιές στην Κίνα.
Αυξανόμενη ανεργία και νέο κύμα πνευματικότητας:
Το 2022, οι απόφοιτοι κολεγίων της Κίνας ξεπέρασαν τα 10 εκατομμύρια για πρώτη φορά, αντανακλώντας την έμφαση που δίνει η κοινωνία στην εκπαίδευση, αλλά και μια αναντιστοιχία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης στην αγορά εργασίας. Οι νέοι πτυχιούχοι που δεν έχουν εργασιακή εμπειρία και τα μέσα ή την επιθυμία να συνεχίσουν τις σπουδές τους αντιμετωπίζουν περιορισμένες επιλογές. Μερικοί έχουν εφεύρει τις δικές τους δουλειές ως «παιδιά πλήρους απασχόλησης», ενώ άλλοι αποφάσισαν να κάνουν μια βουτιά στους λιγότερο λαμπερούς ρόλους του κλάδου των υπηρεσιών σε καφετέριες ή αλυσίδες hotpot. Η ιστορία του He Shuang υπογραμμίζει τις περίπλοκες επιλογές που αντιμετωπίζουν οι νέοι στις λιγότερο ανεπτυγμένες περιοχές της Κίνας. Το να φύγει κάποιος από την πόλη του για ευκαιρίες σε μεγάλες πόλεις ήταν μια προφανής επιλογή για όσους αναζητούσαν επιτυχία και υψηλότερη ποιότητα ζωής. Ωστόσο, αυτό αρχίζει σιγά-σιγά να αλλάζει καθώς τα επίπεδα ανεργίας και το κόστος ζωής αυξάνονται στις μεγάλες πόλεις.
Καθώς τα κύματα εξουθένωσης μετά την πανδημία έπληξαν τον εργασιακό χώρο της Κίνας πέρυσι, η παραίτηση έγινε το ωραίο πράγμα, οδηγώντας σε ιογενή «πάρτι παραίτησης». Το ίδιο φαινόμενο δημιούργησε επίσης ένα κύμα των λεγόμενων «influencers παραίτησης», δημιουργών περιεχομένου των οποίων οι διαδικτυακές ταυτότητες ήταν συνδεδεμένες με την πράξη της εγκατάλειψης της δουλειάς τους και της εξερεύνησης νέων οδών. Ωστόσο, μόλις ένα χρόνο αργότερα, η τάση φαίνεται ότι έχει αντιστραφεί: στις αρχές Αυγούστου το “Resignation Influencers Return to Work” έγινε δημοφιλές θέμα αναζήτησης στο Weibo, προσελκύοντας 80 εκατομμύρια προβολές. Πολλοί influencers που έκαναν το όνομά τους εγκαταλείποντας την εταιρική ζωή επέστρεψαν στην παραδοσιακή απασχόληση, απογοητευμένοι από την πραγματικότητα της ζωής ως δημιουργού περιεχομένου.
Πολλοί «influencers παραίτησης» κέρδισαν την αρχική τους δημοτικότητα μέσω αναρτήσεων που δήλωναν ότι θα εγκατέλειπαν τη δουλειά τους εάν λάμβαναν έναν συγκεκριμένο αριθμό likes. Αφού ακολούθησαν τις παραιτήσεις τους, θα τεκμηρίωσαν τη ζωή τους μετά την αποχώρηση από εταιρικές θέσεις. Αυτό το φαινόμενο υπογραμμίζει μια σημαντική αλλαγή στη στάση των νέων επαγγελματιών στην Κίνα, όπου μια σταθερή εργασία θεωρείται παραδοσιακά ως χαρακτηριστικό της επιτυχίας. Οι πιέσεις των πολλών ωρών εργασίας, του υψηλού άγχους και της δυσανάλογης αποζημίωσης οδήγησαν πολλούς να αναζητήσουν διαφορετικό μονοπάτι — αλλά προφανώς, ορισμένοι θεώρησαν ότι η δημιουργία περιεχομένου πλήρους απασχόλησης ήταν ένα βήμα πολύ μακριά. Ενώ αυτοί οι παράγοντες επιρροής αρχικά αιχμαλώτισαν το κοινό με την υπόσχεση μιας απελευθερωμένης ζωής, η πραγματικότητα που βρήκαν συχνά αποδεικνύεται λιγότερο ειδυλλιακή από ό,τι αναμενόταν. Η επιστροφή τους στο εργατικό δυναμικό υπογραμμίζει τη διαρκή ελκυστικότητα της σταθερότητας και τις προκλήσεις της αυτοαπασχόλησης, ειδικά στην Κίνα περνά από δύσκολα οικονομικά στενά
Στο παρελθόν, πολλοί Κινέζοι απόφοιτοι εγκαταστάθηκαν αμέσως μετά το κολέγιο, ζώντας στο σπίτι της οικογένειας μέχρι να παντρευτούν. Τώρα, όλο και περισσότερο αναβάλλουν το γάμο μέχρι τα 30 τους και χτίζουν τη ζωή τους σε μεγάλες πόλεις, όπου συχνά κάνουν έντονες δουλειές που αφήνουν λίγο χρόνο για κοινωνικές σχέσεις. Ο αριθμός των singles στην Κίνα έχει πλέον ξεπεράσει τα 200 εκατομμύρια, σύμφωνα με κυβερνητικά στοιχεία που κυκλοφόρησαν το 2019. Ο συνολικός αριθμός των singles που ζουν μόνοι, εν τω μεταξύ, αναμένεται να φτάσει τα 90 εκατομμύρια μέχρι το 2021.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι νέοι στην Κίνα αντιμετωπίζουν πολύ άγχος, είτε την πίεση να επιτύχουν ακαδημαϊκή αριστεία είτε να επιτύχουν στην εργασιακή κουλτούρα. Ενώ το Σιτσουάν είναι ευλογημένο με ένα όμορφο φυσικό περιβάλλον και μια πληθώρα θρησκευτικών τοποθεσιών, που διευκολύνουν την πρόσβαση στην ηρεμία της υπαίθρου, η τάση των νέων που αναζητούν γαλήνια και χαλαρωτικά περιβάλλοντα πιάνει σε όλη τη χώρα. Το Chanxiu Campsxix (禅修营) — σύντομες συνεδρίες διαλογισμού που φιλοξενούνται από τοπικούς βουδιστικούς και ταοϊστικούς ναούς — ξεπήδησαν σε όλη την Κίνα τα τελευταία χρόνια, προσφέροντας στους ανήσυχους νέους μια γεύση από το πώς είναι η ζωή στους ναούς. Αξιοσημείωτα βουδιστικά ιερά που συμμετέχουν στην τάση περιλαμβάνουν το Nuonatayuan στο Lushan, στην επαρχία Jiangxi και τον ναό Lama στο Πεκίνο.
Μείωση των γάμων και αύξηση των διαζυγίων:
Τα νεαρά ζευγάρια στην Κίνα αναβάλλουν εδώ και καιρό τον γάμο και την απόκτηση παιδιών. Σύμφωνα με κυβερνητικά στοιχεία που δημοσιεύθηκαν το 2021, σχεδόν οι μισοί νεόνυμφοι της χώρας είναι άνω των 30 ετών, αλλά ο συνολικός αριθμός των ατόμων που παντρεύονται έχει πέσει κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια. Λιγότερα από 8 εκατομμύρια ζευγάρια παντρεύτηκαν το 2021, κάτι που σημειώνει πτώση 40% σε σύγκριση με την «ακμή» του γάμου το 2013. Ανησυχώντας για τη μείωση του πληθυσμού του, η κινεζική κυβέρνηση εισήγαγε αυτό που αποκαλεί «περίοδο χαλάρωσης 30 ημερών» το 2021. Ο νέος κανόνας ουσιαστικά απαιτεί από τα ζευγάρια να περιμένουν έναν ακόμη μήνα πριν οριστικοποιήσουν τα διαζύγιά τους, και φαίνεται να λειτουργεί – το ποσοστό διαζυγίων της χώρας έπεσε σταδιακά εκείνη τη χρονιά.
Στις 29 Οκτωβρίου 2015, η κινεζική κυβέρνηση πήρε μια έκτακτη απόφαση να τερματίσει την περιβόητη πολιτική της για το ένα παιδί και να επιτρέψει σε κάθε οικογένεια να αποκτήσει δύο παιδιά. Η χαλάρωση των κανόνων οικογενειακού προγραμματισμού σχεδιάστηκε για να αποφευχθεί – ή τουλάχιστον να μετριαστεί – μια επικείμενη δημογραφική καταστροφή. Σχεδόν μια δεκαετία αργότερα, το προσδοκώμενο baby boom απέτυχε σε μεγάλο βαθμό να υλοποιηθεί. Και ο πληθυσμός της χώρας των πολιτών σε αναπαραγωγική ηλικία μειώνεται ήδηxxiii, σύμφωνα με αξιωματούχους.
Ορισμένες ομάδες του Κομμουνιστικού Κόμματος άρχισαν ακόμη και να οργανώνουν εκδηλώσεις γνωριμιών για να βοηθήσουν τους νεαρούς ανύπαντρους να ηρεμήσουν και να πιέσουν τα στελέχη να δώσουν το καλό παράδειγμα αποκτώντας ένα δεύτερο μωρό. Σε μεγάλες πόλεις όπως η Σαγκάη, το κόστος που σχετίζεται με την ανατροφή ενός παιδιού μπορεί να είναι εκπληκτικό. Σε μια έρευνα του 2017 από την εταιρεία συμβούλων TF Securities, οι γονείς στο Πεκίνο υπολόγισαν ότι το κόστος ήταν τουλάχιστον 78.000 γιουάν (11.500 $) – ισοδύναμο με το εισόδημα ενός έτους για ένα μέσο νοικοκυριό στην πόλη. Λαμβάνοντας υπόψη τα πρόσθετα, όπως το κόστος φροντίδας παιδιών και τα ασφάλιστρα για ακίνητα σε καλές σχολικές περιοχές, το σύνολο θα μπορούσε να είναι πάνω από 2,5 εκατομμύρια γιουάν, σύμφωνα με την έκθεση.
Σε σχετικές ειδήσεις, το hashtag «Γιατί οι εγγραφές γάμου έφτασαν στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων 36 ετών» (#结婚登记数为何创36年新低) έγινε πρόσφατα viral στο Weibo και συγκέντρωσε 190 εκατομμύρια προβολέςxxix. Οι περισσότεροι σχολιαστές εξέφρασαν ελάχιστη έως καθόλου έκπληξη σχετικά με την απότομη μείωση των εγγραφών γάμου, κατηγορώντας το σημερινό «εχθρικό περιβάλλον» ως έναν καλό λόγο για να μην κολλήσετε στη σύγχρονη κινεζική κοινωνία. «Η εργασιακή ασφάλεια επιδεινώνεται με την αύξηση των δαπανών διαβίωσης, ιδιαίτερα την άνοδο των τιμών των κατοικιών. Δεν είναι ήδη εύκολο να ταΐσει κανείς τον εαυτό του, πόσο μάλλον να διασκεδάσει την ιδέα της ίδρυσης οικογένειας», έγραψε ένας χρήστης του Διαδικτύου. Άλλοι έχουν περιγράψει τα πενιχρά οφέλη του γάμου και του τοκετού για τις γυναίκες στο σημερινό συζυγικό σύστημα. Οι λιγότερες γεννήσεις οδηγούν σε λιγότερες εγγραφές στα δημοτικά σχολεία, προκαλώντας με τη σειρά τους το κλείσιμο των νηπιαγωγείων και των δημοτικών σχολείων σε όλη την Κίνα.
Πολλοί νέοι Κινέζοι, εν τω μεταξύ, ενδιαφέρονται όλο και περισσότερο για την έννοια των δικαιωμάτων των ανύπαντρων. Τον Ιανουάριο του 2022, μια ομάδα φεμινίστριων ακτιβιστών διοργάνωσε την πρώτη εκδήλωση για τα δικαιώματα των ανύπαντρων στη χώρα: ένα διαδικτυακό φόρουμ με τίτλο «Τα δικαιώματα των ανύπαντρων ανύπαντρων στην Κίνα». Στην Κίνα, ωστόσο, η σύλληψη εκτός γάμου δεν είναι μια απλή διαδικασία. Οι τεχνολογίες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, όπως η εξωσωματική γονιμοποίηση και η κατάψυξη ωαρίων, δεν είναι νόμιμα προσβάσιμες σε ανύπαντρες γυναίκες. Χιλιάδες Κινέζες ταξιδεύουν στο εξωτερικό για να υποβληθούν σε διαδικασίες γονιμοποίησης κάθε χρόνο, αλλά είναι απαγορευτικά ακριβό. Στην Κίνα, οι μόνες γυναίκες απαγορεύεται να χρησιμοποιούν υπηρεσίες κατάψυξης ωαρίων, με τις αρχές να υποστηρίζουν ότι η πολιτική είναι απαραίτητη για τη διασφάλιση της υγείας των γυναικών. Η Southern Metropolis Daily, μια μεγάλη κινεζική εφημερίδα, ανέθεσε ακόμη και μια έρευνα για την κατάψυξη ωαρίων ως μέρος της κάλυψής της, η οποία βρήκε ότι το 84,6% των ερωτηθέντων υποστήριξε τις ανύπαντρες γυναίκες που σχεδίαζαν να καταψύξουν τα ωάρια τους.
Εκθετική γήρανση και μείωση των γεννήσεων:
Σύμφωνα με την πολιτική του ενός παιδιού, οι Κινέζοι millennials ήταν «μικροί αυτοκράτορες» που χαϊδεύονταν από μια συνοδεία μεγαλύτερων συγγενών. Τώρα, οι πρώην φροντιστές τους έχουν φτάσει σε μεγάλη ηλικία — και η γενιά του ενός παιδιού αγωνίζεται να τα βγάλει πέρα. Τώρα, όμως, οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί. Οι κάποτε χαϊδεμένοι «μικροί αυτοκράτορες» προσπαθούν να υποστηρίξουν όχι μόνο τις δικές τους νεαρές οικογένειες αλλά και τους ηλικιωμένους γονείς και παππούδες τους. Και δεν έχουν αδέρφια να τους βοηθήσουν. Μέχρι το 2050, το ένα τρίτο των πολιτών της Κίνας θα είναι ηλικίας 60 ετών και άνω – ένας δημογραφικός μετασχηματισμός που απειλεί να δημιουργήσει βαθιές κοινωνικές και οικονομικές προκλήσεις
Σύμφωνα με την κινεζική νομοθεσία, τα ενήλικα παιδιά είναι υποχρεωμένα να παρέχουν στους γονείς τους φροντίδα, οικονομική υποστήριξη και «πνευματική άνεση» στα γηρατειά τους. Η πιο ηλικιωμένη μεγαλούπολη της χώρας, η Σαγκάη, έχει 5,2 εκατομμύρια κατοίκους ηλικίας άνω των 60 ετών – πάνω από το 35% του εγγεγραμμένου πληθυσμού. Με τον αυξανόμενο αριθμό ηλικιωμένων, οι διαμάχες μεταξύ νέων και ηλικιωμένων γίνονται όλο και πιο συχνές στους δημόσιους χώρους της Κίνας. Κινέζοι χρήστες του Διαδικτύου σχολίασαν ότι η παραχώρηση θέσεων δημόσιας συγκοινωνίας σε ηλικιωμένους επιβάτες είναι μια επίδειξη της κλασικής κινεζικής διδασκαλίας να «σεβόμαστε τους ηλικιωμένους, να αγαπάμε τους νέους» (尊老爱幼, zūnlǎo àiyòu). Ενώ ως κοινωνία, οι νέοι θα πρέπει να ενθαρρύνονται να σέβονται τους ηλικιωμένους, είναι σαφές ότι πολλοί Κινέζοι νέοι πιστεύουν ότι οι παλαιότερες γενιές θα πρέπει με τη σειρά τους να τους αντιμετωπίζουν με την ελάχιστη ευγένεια και ευγένεια.
Τα τελευταία χρόνια, υπάρχει αυξανόμενη ανησυχία στην Κίνα σχετικά με τις οικονομικές επιπτώσεις της απροθυμίας των millennials να παντρευτούν. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η μείωση του ποσοστού γεννήσεων της χώρας θα υπονομεύσει τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη της χώρας, ενώ άλλοι πιστεύουν ότι οι άγαμοι άνθρωποι με χαμηλά εισοδήματα επικεντρώνονται στην εξοικονόμηση χρημάτων, η οποία λειτουργεί ως τροχοπέδη στην κατανάλωση. Οι κινεζικές αρχές έχουν δρομολογήσει μια σειρά από πολιτικές γάμου, συμπεριλαμβανομένης της εισαγωγής υποχρεωτικών «περιόδων χαλάρωσης» για ζευγάρια που ζητούν διαζύγιο.
Αλλαγή τρόπου ζωής και καταναλωτικών προτύπων:
Κινέζοι παλαιότεροι Gen-Z και νεότεροι millennials έχουν αρχίσει να αποτελούν σημαντικό τμήμα των καταναλωτών σε μεγάλα κινεζικά καταστήματα χρυσού. Έρευνα της Shenzhen Economic Daily διαπίστωσε ότι οι νέοι αντιπροσώπευαν σχεδόν το 70% των πελατών σε δύο καταστήματα μεγάλων εμπορικών σημάτων χρυσού στην πόλη Huizhouxlix. Αυτή η τάση μπορεί να αντανακλά μια αίσθηση «εξευγενισμένης λιτότητας» που έχουν υιοθετήσει οι νέοι Κινέζοι εν μέσω μιας ασταθούς οικονομίας. Οι Millennials και οι Gen Zers με κάποιο διαθέσιμο εισόδημα θεωρούν τη σταθερή ετήσια άνοδο των τιμών του χρυσού ως ένδειξη για να επενδύσουν στο πολύτιμο μέταλλο. Σε αντίδραση σε αυτή την τάση, οι χρήστες του Διαδικτύου αστειεύτηκαν ότι αυτή η κινεζική γενιά «αγοράζει χρυσό αντί να επενδύει σε ακίνητα».
Κινέζοι νέοι συρρέουν σε βουδιστικούς ναούς και άλλους θρησκευτικούς χώρους για να ξεφύγουν από την κούρσα των αρουραίων της σύγχρονης ζωής και να πάρουν μια δόση πνευματικής άνεσης και μια σύντομη ανάπαυλα από την έντονη ακαδημαϊκή και επαγγελματική ζωή τους. Σύμφωνα με τον όμιλο Trip.com, τη μεγαλύτερη πλατφόρμα ταξιδιωτικού σχεδιασμού της Κίνας, οι κρατήσεις για επισκέψεις και εκδρομές σε ναούς έχουν αυξηθεί κατά 310% από το φθινόπωρο του 2022. Το κύριο δημογραφικό στοιχείο πίσω από αυτήν την πρόσφατη αύξηση του ενδιαφέροντος είναι οι Millennials και οι Gen Zers, επίσης γνωστοί ως Ομάδες «μετά τη δεκαετία του ’90» και «μετά τη δεκαετία του ’00» στην Κίνα, που αντιπροσωπεύουν περισσότερες από τις μισές κρατήσεις.
Αντί να πίνουν ή να πάνε για brunch, μερικοί νεαροί ενήλικες χρησιμοποιούν τα Σαββατοκύριακά τους για να ταξιδέψουν στα περίχωρα των πόλεων, διαλογίζονται και καίγοντας θυμίαμα μέσα σε βουδιστικούς ναούς. Το ξαφνικό ιογενές φαινόμενο έχει προκαλέσει πολλές συζητήσεις στο Weibo, την κορυφαία πλατφόρμα microblogging της Κίνας. Το hashtag «Γιατί οι ναοί είναι τόσο δημοφιλείς ξαφνικά» (为什么寺庙旅游突然火了) έχει συγκεντρώσει περισσότερες από 110 εκατομμύρια προβολές. Το αυξανόμενο ενδιαφέρον για τους βουδιστικούς ναούς θυμίζει μια άλλη τάση από το παρελθόν – μια «νοοτροπία που μοιάζει με τον Βούδα».
Οι πλατφόρμες παράδοσης φαγητού όπως το Meituan και το Ele.me έχουν δει μια μαζική εισροή νέων οδηγών εν μέσω μιας απότομης οικονομικής επιβράδυνσης που προκλήθηκε από την πανδημία COVID-19. Καθώς εκατομμύρια εργαζόμενοι απολύονται ή απολύονται, πολλοί στρέφονται στην οικονομία των συναυλιών ως την έσχατη πηγή εισοδήματος. Μόνο η Meituan πρόσθεσε 458.000 νέους οδηγούς στις τάξεις της από τις 20 Ιανουαρίου έως τις 30 Μαρτίου. Οι νέοι οδηγοί λένε ότι η παράδοση φαγητού είναι ένα χρήσιμο – αν εξαντλητικό, αγχωτικό και επικίνδυνο – μέσο για να συμβαδίσεις με τις πληρωμές και να επιβιώσεις στην Κίνα μετά τον κορωνοϊό. Ωστόσο, με τους περισσότερους εργαζόμενους να πληρώνονται μόλις 5-7,50 γιουάν (0,70-$1) ανά παράδοση και μόνο περιορισμένη ποσότητα εργασίας διαθέσιμη, ο αυξημένος ανταγωνισμός σημαίνει ότι οι βετεράνοι αναβάτες εργάζονται περισσότερο για λιγότερο. Καθώς οι πόλεις σε όλη την Κίνα μπήκαν σε lockdown τον Φεβρουάριο, το waimai xiaoge της Κίνας – ή «αδελφοί σε πακέτο», όπως το 92% του ανδρικού εργατικού δυναμικού αποκαλείται στοργικά από το κοινό – έπαιξε κρίσιμο ρόλο στη διατήρηση της τροφής και της τροφοδοσίας της χώρας.
Αναζητώντας ψυχική ευημερία σε μια κοινωνία με γρήγορους ρυθμούς, ανταγωνιστικές, οι νεαροί Κινέζοι στρέφονται στον διαλογισμό, τα φυλαχτά και τις κάρτες ταρώ. Για παράδειγμα, το hashtag «πνευματική πρακτική» στην εφαρμογή lifestyle Xiaohongshu έχει σχεδόν 113 εκατομμύρια προβολές, όλες συνδέονται με θέματα όπως η βελτίωση της νοοτροπίας, η αυτοβελτίωση και η εσωτερική γαλήνη. Ο αυξανόμενος αριθμός Κινέζων νέων για θέσεις εργασίας με λιγότερο άγχος, όπως βιβλιοθηκονόμοι και φύλακες, αντανακλά το εργασιακό περιβάλλον υψηλής πίεσης στη σημερινή Κίνα. Καθοδηγούμενα από την αύξηση της ζήτησης για διαφυγή και κοινωνική σύνδεση μετά την πανδημία, τα μουσικά φεστιβάλ αυξήθηκαν σε δημοτικότητα σε ολόκληρη την Κίνα το 2023, με τον αριθμό των εκδηλώσεων να υπερδιπλασιάζει την κορύφωση που καταγράφηκε το 2017. Η τρέλα με την πράσινη μπανάνα δείχνει πώς οι νεότερες γενιές Κινέζων εργατών αναζητούν όλο και περισσότερο συναισθηματική υποστήριξη στο χώρο εργασίας. Για τις εταιρείες, εγείρει βασικά ερωτήματα σχετικά με τον τρόπο δημιουργίας ενός πιο φιλόξενου και άνετου εργασιακού περιβάλλοντος.
Η άνοδος της δυσπιστίας στο κινεζικό πολιτικό και οικονομικό σύστημα, για παράδειγμα, οδηγεί τις ιδιωτικές εταιρείες να καθυστερούν τις επενδύσεις τους και τους καταναλωτές να σφίγγουν το ζωνάρι τους στις δαπάνες. Σε συνδυασμό με τις ατελείωτες πολιτικές απελάσεις, η πιο σκοτεινή εθνική διάθεση κάνει επίσης τους αξιωματούχους σε διάφορα επίπεδα της κυβέρνησης να αισθάνονται λιγότερο από πάθος για την ανάληψη πρωτοβουλιών για την εφαρμογή της πολιτικής. Για τον Σι, τον Κινέζο ηγέτη με τη μεγαλύτερη επιρροή εδώ και δεκαετίες, τα καλειδοσκοπικά αισθήματα εντός της Κίνας αντιπροσωπεύουν ένα εμπόδιο με τη μορφή παθητικής σύγκρουσης στις διάφορες πρωτοβουλίες του με στόχο να επιστρέψει η Κίνα στις σοσιαλιστικές της ρίζες. Μία από τις πιο γνωστές πρωτοβουλίες είναι η «κοινή ευημερία», η οποία γενικά απαιτεί μια πιο ισότιμη κατανομή του πλούτου. Σε ένδειξη έλλειψης εμπιστοσύνης σε αυτή την ευρύτερη ατζέντα, κάποιοι εντός της Κίνας έχουν παραπονεθεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την προοπτική της κίνησης της «κοινής ευημερίας» να μετατραπεί σε κίνηση προς την «κοινή φτώχεια».
Η νομιμότητα των επιδόσεων που αποκτήθηκε από την ηγεσία του ΚΚΚ μέσα από δεκαετίες επίμονης οικονομικής ανάπτυξης και βελτιωμένου βιοτικού επιπέδου φαίνεται να μειώνεται σταδιακά και πιθανόν να γίνει μια συνταρακτική συνταγή για αναταραχή. Καθώς η ανάπτυξη επιβραδύνεται, οι επιχειρήσεις περιορίζονται και οι απώλειες θέσεων εργασίας συσσωρεύονται, πολλοί έχουν συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορούν να συνεχίσουν να βασίζονται στο ΚΚΚ για να προσφέρει ευημερία. Στην πραγματικότητα, αρχίζουν να επιρρίπτουν την ευθύνη στο ίδιο το σύστημα για κάποιες από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Η αυξανόμενη απογοήτευση της κινεζικής νεολαίας να επιβιώσει μετά βίας κάτω από το αυταρχικό κινεζικό καθεστώς θα οδηγούσε σε μια συνταρακτική συνταγή για χάος και τελικά θα οδηγούσε σε μια ελπιδοφόρα μεταρρύθμιση στο κινεζικό πολιτικό σύστημα.