Η Ρούλα Πισπιρίγκου δεν αποκλείεται και μετά την παράδοση του υπομνήματος το οποίο θα είναι πολυσέλιδο, να κληθεί να δώσει συμπληρωματικές εξηγήσεις.
Η υπόθεση της Πάτρας για τους θανάτους Μαλένας και Ίριδας μπαίνει στην τελική της ευθεία και μετά την κατάθεση των γραπτών εξηγήσεων από την Ρούλα Πισπιρίγκου την ερχόμενη Τετάρτη έρχεται και η ποινική δίωξη με έναν κατηγορούμενο όπως δείχνουν προς το παρόν όλα τα στοιχεία.
Το πόρισμα των δύο ιατροδικαστών Καρακούκη -Καλογρηά δείχνει ξεκάθαρα δολοφονία των δύο παιδιών καθώς καταλήγει ότι πέθαναν από ασφυκτικό θάνατο.
Το ερώτημα είναι: Ποιος ήταν μαζί με τα δύο παιδιά όταν έσβησαν;
Οι καταθέσεις «ξεκλειδώνουν» τα κενά και σε αυτά καλείται να απαντήσει η μητέρα τους, που εκτός από την ιδιότητα της κατηγορουμένης για την δολοφονία της Τζωρτζίνας, έχει και την ιδιότητα της ύποπτης για τις δολοφονίες των δύο άλλων παιδιών.
Για το θάνατο της Μαλένας, η Ρούλα Πισπιρίγκου δίνει η ίδια στην κατάθεσή της στην αστυνομία τι ακριβώς γίνεται στο δωμάτιο του παιδιού τα κρίσιμα λεπτά ριν μπουν οι γιατροί. Η κατάθεση δίνεται τον Σεπτέμβριο του 2019 λίγους δηλαδή μήνες μετά το θάνατο του παιδιού.
Σε αυτή η μητέρα υποστήριξε:
«Στις 16:30 μπήκε στο δωμάτιο νοσηλεύτρια και της χορήγησε ένα φάρμακο τύπου ζάντακ για το στομάχι της και έτσι ξύπνησα και εγώ στις 16:40 το παιδί τινάχτηκε με κοίταξε έβγαλε ένα βρόγχο και έμεινε με τα μάτια μισάνοιχτα.Της μίλησα της φώναξα Μαλένα Μαλένα της πήρα από τα χέρια τα πανάκια που είχε ως συνήθεια να κρατά στον ύπνο της και έτρεξα στο δωμάτιο των νοσηλευτών να τις φωνάξω. Δεν τις βρήκα πήγα στο δωμάτιο των γιατρών και πάλι δεν βρήκα κανέναν. Σε κάποιο δωμάτιο άκουσα φωνές και έτρεξα ήταν εκεί και καθόντουσαν τους είπα «τρέξτε το παιδί κάτι έπαθε και η αντλία χτυπάει». Μου είπαν «ησύχασε δεν είναι τίποτα «τους λέω τρέξτε και μπήκαμε στο δωμάτιο το παιδί είχε γυρίσει σε πλάγια θέση είχε ξαναπάρει το πανάκι στα χέρια της και τα χείλη της ήταν μπλε. Η γιατρός την κοιτούσε με απορία και αδράνεια με αποτέλεσμα να την πιάσω από το μπράτσο και να της πω τι θα κάνεις θα ενεργοποιηθείς το παιδί πεθαίνει δεν το βλέπεις;Δεν έγινε άμεσα ΚΑΡΠΑ ούτε ανάνηψη. Κάλεσαν τη Μεθ του Αγλαΐα να πάρουν οδηγίες για ένεση ενδοκαρδιακής αδρεναλίνης και ατροπίνης και με ρωτούσαν τα κιλά της και έφεραν το ένα οξύμετρό πίσω από το άλλο γιατί δε λειτουργούσαν. Μετά από 10 λεπτά έφτασαν οι γιατροί της ΜΕΘ και με έβγαλαν από το δωμάτιο. Μέχρι να έρθουν οι γιατροί είχε ήδη καταφτάσει και ο σύζυγός μου με τους συγγενείς μας. Μετά από 20 λεπτά βγήκε ο γιατρός και μας ανακοίνωσε ότι το παιδί δε δείχνει σημάδια επαναφοράς και ότι θα προσπαθήσει αλλά 25 λεπτά όπως και έκανε. Στις 18:05 βγήκε και μας ανακοίνωσε το θάνατό της ήρθε η διευθύντρια του τμήματος και μας είπε πως πρέπει να γίνει νεκροψία νεκροτομή για τα ακριβή αίτια θανάτου διότι ήταν σε άριστη κλινική κατάσταση».
Στην διορισμένη κλινική ψυχολόγο για την Τζωρτζίνα η μητέρα είχε πει για το θάνατο της Μαλένας ότι θεωρεί ότι πέθανε από την χημειοθεραπεία ή κάποιο φάρμακο που της είχαν δώσει στο νοσοκομείο.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ακριβώς τα ίδια θα περιγράψει και στο υπόμνημά της υποστηρίζοντας ότι δεν έχει καμία σχέση με το θάνατο του παιδιού. Θα απαντήσει όμως και μέσω τεχνικών συμβούλων και καταθέσεων ότι τα σημάδια στο πρόσωπο του παιδιού είναι μεταθανάτια και όχι προθανάτια.
Για το θάνατο της Ίριδας, η κατάθεση της αδερφής της είναι εκείνη που δίνει πολλά στοιχεία στις αρχές.
Η Δήμητρα Πισπιρίγκου περιγράφει καρέ-καρέ στους αξιωματικούς του Τμήματος Ανθρωποκτονιών τι έγινε τέσσερις ώρες πριν βρει νεκρό το παιδί στην κούνια του:
«Πρέπει να ήταν γύρω στις 07:30′ , ενώ κοιμόμασταν και οι δύο στο κρεβάτι, άκουσα πάλι την Ίριδα να κάνει ένα «νιαούρισμα». Όταν λέω νιαούρισμα, εννοώ αυτό το μικρό θόρυβο που κάνουν τα μωρά όταν πάνε να ξυπνήσουν, αλλά δεν κλαίνε, ούτε γκρινιάζουν. Μόλις το άκουσα, σήκωσα λίγο το κεφάλι μου, αφού κοιμόμουν και μπρούμυτα και μίλησα στη Ρούλα. Την ρώτησα αν θα πάει εκείνη και μου είπε ναι. Σηκώθηκε και πήγε στο παιδικό δωμάτιο. Γυρνώντας στο κρεβάτι μετά, τη ρώτησα αν είχε ξυπνήσει η Ίριδα για να φάει. Η Ρούλα μου απάντησε ότι δεν θα έτρωγε, γιατί της έβαλε πάλι την πιπίλα στο στόμα, την σκέπασε και ξανακοιμήθηκε. Μέχρι και τότε, η Ίριδα ήταν πάλι μια χαρά, δεν κατάλαβα να υπήρχε κανένα πρόβλημα. Σας λέω πάλι όμως, ότι εγώ δεν σηκώθηκα να δω την Ίριδα. Για την ώρα που σας είπα ότι ξύπνησε η Ίριδα, που ήταν γύρω στις 07:30′ , δεν είδα εγώ τι ώρα ήταν. Το συζήτησα αργότερα με τη Ρούλα και εκείνη μου είπε ότι ήταν αυτή η ώρα. Επειδή με ρωτάτε, σας λέω ότι από τότε που άκουσα το «νιαούρισμα» της Ίριδας και μίλησα στη Ρούλα, μέχρι να επιστρέψει η Ρούλα στο κρεβάτι και να ξαπλώσει πάλι δίπλα μου, πέρασε ένα λεπτό περίπου. Το λέω αυτό γιατί αν ήταν παραπάνω, πιστεύω ότι θα με είχε πάρει και μένα ο ύπνος πάλι και δεν θα μιλούσαμε μετά που γύρισε στο κρεβάτι και ξάπλωσε. Μετά από αυτό, η επόμενη φορά που ξύπνησα ξανά ήταν κατά τις 10:00′ . Ξύπνησα γιατί άκουσα τη Ρούλα να μιλάει στο τηλέφωνο. Δεν άκουσα το κινητό της να χτυπάει βέβαια, γιατί η Ρούλα μετά το θάνατο της Μαλένας είχε τη συνήθεια να το βάζει πάντα αθόρυβο. Την άκουσα να μιλάει με την πεθερά της, τη μητέρα του Μάνου δηλαδή και να λένε για το πότε θα βρεθούμε και τι φαγητό θα έφτιαχνε. Θυμάμαι συγκεκριμένα που είπε η Ρούλα στην πεθερά της να μην κάνει κοκκινιστό κοτόπουλο γιατί δεν το έτρωγα εγώ και να κάνει ψητό κοτόπουλο . Όταν ξύπνησα και είδα τη Ρούλα να μιλάει στο τηλέφωνο, ήταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι, δεν είχε σηκωθεί. Μετά από αυτό, καθίσαμε λίγο ακόμα ξαπλωμένες και χαζέψαμε στα κινητά μας.»
Η Δήμητρα Πισπιρίγκου αναφέρει ότι καμία από τις δύο γυναίκες δεν μπήκε στο δωμάτιο των παιδιών και ήταν εκέινη που μπηκε πρώτη μετά από αρκετά λεπτά :
«Μόλις εγώ πήγα να μπω στο δωμάτιο των παιδιών, η πόρτα ήταν μισάνοιχτη, όπως πάντα δηλαδή όταν κοιμούνται τα παιδιά. Την άνοιξα και μπήκα μέσα. Δεν είδα κανένα από τα δύο παιδιά να έχει ξυπνήσει. Από το παντζούρι έμπαινε λίγο φως, αφού είναι παλιό και έχει μικρές τρύπες. Επίσης, ήταν αναμμένο και το μικρό φως στην πρίζα. Μπορούσα να δω δηλαδή μέσα στο δωμάτιο, δεν ήταν σκοτεινά. Όταν μπήκα μέσα, δεν θυμάμαι να άκουσα τους λευκούς ήχους από το κινητό, οπότε λογικά είχαν σταματήσει. Πήγα πάνω από την κούνια της Ίριδας. Την είδα εντελώς ξεσκέπαστη και φορούσε μόνο τα ρούχα της, αυτά δηλαδή που της είχε βάλει η Ρούλα το προηγούμενο βράδυ. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν η θέση που ήταν ξαπλωμένη η μπέμπα. Δεν ήταν στη θέση που ήταν συνήθως ξαπλωμένη, δηλαδή κατά μήκος του στρώματος. Ήταν κάθετα στο στρώμα, με το κεφάλι της προς τα έξω και τα πόδια προς τη μεριά του τοίχου. Ήταν ανάσκελα ξαπλωμένη και το κεφάλι της γερμένο προς τα δεξιά. Δεν ήταν στο κέντρο της κούνιας, αλλά προς τα πάνω, δίπλα ακριβώς στη μία από τις δύο μικρές πλευρές της κούνιας. Για να σας δώσω να καταλάβετε, μέσα στην κούνια της υπήρχε ένα μαξιλάρι, πάνω στο οποίο έβαζε η Ρούλα το κεφάλι του μωρού όταν το έβαζε για Στην αντίθετη πλευρά, στην κάτω πλευρά δηλαδή των ποδιών, υπήρχαν κάτι κουκλάκια. Την Ίριδα λοιπόν εγώ την βρήκα ανάμεσα στο ξύλο της πάνω πλευράς της κούνιας και στο μαξιλάρι. Μάλιστα, το μαξιλάρι ακουμπούσε ακριβώς το δεξί Χέρι της Ίριδας. Σας λέω ότι μου έκανε εντύπωση η θέση της, γιατί η Ίριδα δεν κουνιόταν τόσο στον ύπνο της, ώστε να μπορεί να αλλάξει τόσο πολύ από τη θέση που την είχε βάλει η Ρούλα για ύπνο. Δεν είδα που ακριβώς την έβαλε για ύπνο, αλλά την έβαλε σίγουρα κατά μήκος, όχι κάθετα».
Η Ρούλα Πισπιρίγκου από την πλευρά της έχει πει για τον θάνατο της Ίριδας:
«μου φέρνει ένα παιδί μπλε…και μου λέει ‘τί ‘ Μου έπεσαν όλα. μου κόπηκαν τα πόδια και ήταν εκεί και με κοίταγε.. Τα ματάκια της μισάνοιχτα και έκανε έναν ήχο με το στόμα της (σαν να ξεφυσούσε). Πήρε η Δήμητρα τον Μάνο, το ΕΚΑΒ. ξύπνησε η Τζωρτζίνα και φώναζε ‘όχι και αυτή’. Όταν ήρθε ο Μάνος της έπιασε τα πόδια και είδε ότι ήταν κρύα, του είπα όχι δεν θα μου την πάρει και αυτήν».
Η Ρούλα Πισπιρίγκου δεν αποκλείεται και μετά την παράδοση του υπομνήματος το οποίο θα είναι πολυσέλιδο, να κληθεί να δώσει συμπληρωματικές εξηγήσεις.