Ο Marat Gabidullin, ο οποίος αποχώρησε από την Wagner το 2019, εξηγεί στη γαλλική Libération πώς, γι’ αυτόν, ο Γεβγκένι Πριγκόζιν είναι θύμα του εγωισμού του, αλλά πώς, παραδόξως, το πραξικόπημά του θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως αφορμή για το Κρεμλίνο να τερματίσει την εισβολή του στην Ουκρανία.
Όντας μισθοφόρος της Wagner μεταξύ 2015 και 2019, ο Marat Gabidullin, που μίλησε στη γαλλική εφημερίδα Liberation μετά το ξέσπασμα της ανταρσίας, ήταν ο πρώτος που μίλησε ανοιχτά για τις μάχες που διεξήγαγε ο στρατός του Γεβγκένι Πριγκόζιν, του οποίου ήταν και γραμματέας, όταν αυτός επιχειρούσε με τη μεγαλύτερη δυνατή μυστικότητα στο Ντονμπάς, στο συριακό μέτωπο και στην Αφρική.
Η ίδια η ύπαρξη της ιδιωτικής στρατιωτικής εταιρείας διαψεύστηκε από το Κρεμλίνο, το οποίο ωστόσο τη χρησιμοποιούσε για τους υβριδικούς πολέμους του και άλλες επιχειρήσεις επιρροής.
Από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022, οι μισθοφόροι της Wagner έχουν καθιερωθεί ως μία από τις πιο οργανωμένες και αποτελεσματικές δυνάμεις στην πρώτη γραμμή του μετώπου.
«Θύμα του υπέρμετρου εγωισμού του ο Πριγκόζιν»
Ο Πριγκόζιν, όχι μόνο βγήκε από τη σκιά, αλλά ξεκίνησε και μια έντονη μάχη με τον Ρώσο υπουργό Άμυνας Σεργκέι Σοϊγκού, εδραιώνοντας παράλληλα τις πολιτικές του φιλοδοξίες. Σύμφωνα με τον πρώην βοηθό του, ο Πριγκόζιν έπεσε για άλλη μια φορά θύμα του «υπέρμετρου εγωισμού του».
«Πιστεύει πραγματικά ο Πριγκόζιν ότι μπορεί να εισβάλει στη Μόσχα και να επιβάλει την κυριαρχία του; Ή πρόκειται για μια απελπισμένη κίνηση;», ρωτά η Liberation τον πρώην μαχητή της Wagner.
Όπως αναφέρει, «η θέση του είναι αρκετά ξεκάθαρη σήμερα: έχει πρακτικά αναλάβει τον έλεγχο του αρχηγείου των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων στο νότο. Τους κρατά ομήρους, αλλά ταυτόχρονα δεν εμποδίζει καθόλου το έργο τους. Κάνει ό,τι μπορεί για να διασφαλίσει ότι ο μηχανισμός πολεμικών επιχειρήσεων του Υπουργείου Άμυνας λειτουργεί σωστά. Αλλά αυτοί έχουν κολλήσει.
»Βρίσκεται σε μια μεγάλη πόλη, με μονάδες που ξέρουν να πολεμούν σε αστικό περιβάλλον και εκπαιδεύονται εδώ και ένα χρόνο. Κανείς από τον τακτικό στρατό δεν μπορεί να τους αντισταθεί. Αλλά όλοι καταλαβαίνουν ότι για να εκδιώξουμε τους μισθοφόρους, θα πρέπει να εξαπολύσουμε εναντίον τους ένα ή δύο σώματα στρατού».
«Δεν έμαθε από τα λάθη του παρελθόντος»
«Αυτό που συνέβη την Παρασκευή, αυτή η απότομη κλιμάκωση, σας εξέπληξε; Τι σημαίνουν όλα αυτά; Εμφύλιος πόλεμος; Το περιμένατε αυτό;», τον ρωτούν οι δημοσιογράφοι της γαλλικής εφημερίδας.
«Όχι, ήλπιζα ειλικρινά ότι είχε μάθει από τα λάθη του παρελθόντος», απαντάει χαρακτηριστικά.
Και προσθέτει: «Νόμιζα ότι είχε συνειδητοποιήσει τη θέση ισχύος του. Κέρδισε, πέτυχε τους στόχους του, μπορεί να επικρίνει το Υπουργείο Άμυνας χωρίς συνέπειες για τον ίδιο, παίρνει όπλα. Το να φτάνει σε τέτοιες ακρότητες αποτελεί ‘υπερχείλιση’ του εγωισμού του. Έχει χάσει τον προσανατολισμό του. Ακριβώς όπως έκανε στη Συρία το 2017, όταν ήθελε να καταλάβει τα κοιτάσματα φυσικού αερίου. Ήταν λοιπόν το είναι του, που εκδηλώθηκε για άλλη μια φορά. Γιατί με αυτό τον τρόπο; Είναι η φύση του», όπως λέει.
«Σε ό,τι αφορά στις δηλώσεις Πριγκόζιν ότι η Ρωσία θα έχει σύντομα νέο πρόεδρο, ο πρώην γραμματέας του δηλώνει απλά πως «είναι ο τρόπος του για να κάνει επίδειξη. Δεν μπορεί να σταματήσει. Ελπίζει ότι ο πρόεδρος θα έρθει με το μέρος του και θα καταλήξει σε συμφωνία μαζί του. Πιστεύει ότι η κατάσταση είναι υπέρ του. Ότι η προσωπικότητά του, οι ικανότητές του (συμπεριλαμβανομένων των σχεδίων του στην Αφρική) και η θέση του στο μέτωπο στην Ουκρανία και η προσωπικότητα του Σοϊγκού βρίσκονται σε ισορροπία».
«Πιστεύει ότι μπορεί να κερδίσει, αλλά κάνει λάθος. Χάνει. Δεν θα του συγχωρεθεί αυτό το τελευταίο ξέσπασμα», τονίζει ο Marat Gabidullin.
«Φαντασίωση του Πριγκόζιν ότι ο στρατός θα πολεμήσει στο πλευρό του»
Πόσο ρεαλιστικό είναι να λέει ο Πριγκόζιν ότι όλος ο στρατός θα περάσει τώρα στο πλευρό του και θα υποστηρίξει την Wagner;
«Είναι η φαντασίωσή του. Ποιος είναι ο στρατός; Ένα κοπάδι από υπάκουα πρόβατα. Δεδομένης της κατάστασης των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων… Ίσως νομίζει ότι λόγω του πολέμου και των μαχών, οι στρατιώτες έχουν κάνει κάποιου είδους επανεκτίμηση της κατάστασης στη χώρα. Αλλά έχει ξεχάσει τα μαθήματα της ιστορίας. Το 1945, ο [σοβιετικός] στρατός, ο οποίος είχε πολεμήσει επί τέσσερα χρόνια, γύρισε στις γραμμές χωρίς να δειλιάσει».
Στην ερώτηση εάν οι μισθοφόροι του Πριγκόζιν είναι πραγματικά πιστοί σε αυτόν, καθώς και τι είδους απειλή αποτελούν για την κυβέρνηση του Βλαντίμιρ Πούτιν, ο Marat Gabidullin δηλώνει ότι «ποτέ δεν αποτέλεσαν απειλή για την εξουσία. Ορισμένοι συνεργάτες παρέμειναν μαζί του μέχρι το τέλος, αλλά ως επί το πλείστον ήταν απλοί Ρώσοι. Απλώς βρίσκονταν σε διαφορετικές συνθήκες για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, μέσα σε ένα πολύ αυστηρό πλαίσιο».
«Αλλά αν το πλαίσιο ανατιναχθεί», όπως σημειώνει, «και τους ζητηθεί να κάνουν μια δύσκολη επιλογή, να πάρουν μια απόφαση για τον εαυτό τους, η φύση τους θα ξυπνήσει αμέσως. ‘Φοβάμαι, δεν μπορώ να το αντέξω οικονομικά’. Θα πετάξουν το πολυβόλο στο έδαφος και θα τρέξουν να καλυφθούν».
«Καλή δικαιολογία για να λήξει ο πόλεμος»
Όσο για το πώς βλέπει ο ίδιος να εξελίσσονται τα γεγονότα, εκτιμά ότι «τπάρχουν μόνο λίγα σενάρια, αλλά το Κρεμλίνο θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το πρόσχημα ότι πρέπει να διαχειριστεί μια εξέγερση στο εσωτερικό της χώρας, για να δώσει την εντολή να αποσύρει τις ένοπλες δυνάμεις από το ουκρανικό έδαφος επειγόντως».
«Η ‘ειδική επιχείρηση’ είναι σαφώς αποτυχημένη και πρέπει να τερματιστεί. Αυτή θα ήταν μια καλή δικαιολογία», αναφέρει χαρακτηριστικά ο πρώην μαχητής της Wagner.