Δυσεπίλυτο μοιάζει το πρόβλημα με τις συνεχείς αυξήσεις στα τρόφιμα, με τους καταναλωτές να εκφράζουν την απελπισία τους για την κατάσταση που επικρατεί, μιλώντας στην κάμερα του Newsbomb.gr και τον Χάρη Γκίκα.
Μάλιστα ένας καταναλωτής δηλώνει προβληματισμένος καθώς με έκπληξη διαπίστωσε ότι η φέτα είναι πιο ακριβή στο Λονδίνο από ότι στην Αθήνα(!).
«Οι τιμές εδώ είναι τουλάχιστον 20% με 30% πιο ακριβές από ότι είναι στην Αγγλία. Ένα παράδειγμα η φέτα. Σε ένα συνοικιακό μίνι μάρκετ κοστίζουν τα 200 γρ,. 2,40 λίρες, περίπου 2,75 ευρώ, εδώ την αγόρασα 3,39-3,40. Ήταν η ίδια συσκευασία. Φανταστείτε εκεί έχουν και brexit και δασμούς… Και μάλιστα σε ένα μεγάλο σούπερ μάρκετ στο Λονδίνο είναι πολύ φθηνότερη», αναφέρει χαρακτηριστικά.
«Αγόρασα πιο φθηνά τη φέτα στο Λονδίνο – Τρελές αυξήσεις»| newsbomb.gr
Οι τιμές είναι… απλησίαστες στα λαχανικά αλλά και στα απορρυπαντικά όπως δηλώνει μια καταναλώτρια στο Newsbomb:
«Κάποιες τιμές είναι υπερβολικές, όπως στα ντοματίνια, δεν τα πήρα. Τρελές αυξήσεις και στα απορριπαντικά. Πολλές φορές βρίσκουμε συσκευασίες με μικρότερη ποσότητα μέσα», λέει μια άλλη καταναλώτρια.
Ακρίβεια: Οργή κατανωλωτών για τις τιμές – «Αγόρασα πιο φθηνά τη φέτα στο Λονδίνο – Τρελές αυξήσεις»
«Φωτιά» οι τιμές σε βασικά προϊόντα στην Ελλάδα – Αποκαλυπτική σύγκριση τιμών
Είναι χαρακτηριστικό ότι στις τελευταίες δημοσκοπήσεις οι Έλληνες δηλώνουν σε συντριπτικό ποσοστό ότι η ακρίβεια είναι και το νούμερο ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν.
Μάλιστα, οι πολίτες δυσκολεύονται ιδιαίτερα να προμηθευτούν ταπιο βασικά αγαθά, που δεν είναι άλλα από τα τρόφιμα.
«Δεν παίζεται η ακρίβεια, έχει φτάσει σε επίπεδα πλέον που ο καθένας σκέφτεται ακόμα και το τελευταίο ευρώ», δηλώνει καταναλωτής στην κάμερα του Alpha, με τους πολίτες να αναρωτιούνται για ποιο λόγο οι τιμές των βασικών αγαθών παραμένουν υψηλές.
«Με ένα πενηντάρικο παίρνουμε τα μισά από ό,τι παίρναμε πριν ένα μήνα», δηλώνει άλλος καταναλωτής, ενώ ο Alpha παρουσιάζει έρευνα κατά την οποία από τη σύγκριση τιμών μεταξύ της Ελλάδας και χωρών με τον ίδιο ή μικρότερο πληθυσμό, έτσι ώστε να μην εξαρτάται η τιμή από την ποσότητα των εισαγωγών, καθώς όσο μεγαλύτερη η εισαγωγή, τόσο μεγαλύτερη και η έκπτωση από την μητρική εταιρεία, προκύπτουν στοιχεία τρομακτικά για την ακρίβεια στη χώρα μας.
Ενδεικτικά σύμφωνα με τα στοιχεία της Ένωσης Εργαζομένων Καταναλωτών Ελλάδας:
Στο Βέλγιο 1 λίτρο γάλα κοστίζει 0,89 ευρώ, ενώ στην Ελλάδα γάλα το οποίο παράγεται στη χώρα μας κοστίζει 1,82 ευρώ.
Στην Πορτογαλία ένα αυγό κοστίζει 0,25 ευρώ, ενώ στην Ελλάδα 0,27 ευρώ.
Στη Μάλτα 150 γρ. τυρί γκούντα κοστίζουν 2,53 ευρώ, ενώ στην Ελλάδα τα 200 γρ. κοστίζουν 3,38 ευρώ.
Το ψωμί, στην Κύπρο κοστίζει 1,42 ευρώ, ενώ στην Ελλάδα 2,24 ευρώ.
Και στο κρέας η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια στις υψηλές τιμές.
Στο Βέλγιο ένα κιλό χοιρινό πωλείται στα 8,44 ευρώ, ενώ στην Ελλάδα στα 8,70 ευρώ.
Καταναλωτές που ταξίδεψαν πρόσφατα σε χώρες της Ευρώπης λένε στον τηλεοπτικό σταθμό πως η Ελλάδα είναι ακριβή και σε προϊόντα όπως τα αφρόλουτρα ή τα σαμπουάν και μάλιστα κατά 2 ακόμα και 3 ευρώ.
Εντυπωσιακή είναι η διαφορά στην τιμή της σκόνης πλυντηρίου με 50 μεζούρες, που στην Κύπρο κοστίζει 11,99 ευρώ, ενώ στην Ελλάδα 19,85 ευρώ.
Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη της Eurostat η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων έχει κατρακυλήσει στο 56,9% το 2022, από το 87,2% το 2006.
«Οι καταναλωτές μπορούν να αγοράσουν λιγότερα προϊόντα και υπηρεσίες από ότι στο παρελθόν και οπωσδήποτε λιγότερα από τις περισσότερες χώρες που ανήκουν στην Ευρωζώνη και αυτό γινεται επειδή οι μισοί δεν έχουν αυξηθεί αναλογικά όσο θα έπρεπε και επειδή βέβαια υπάρχει πληθωρισμός», λέει ο καθηγητής marketing στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Πειραιά, Γ. Μπαλτάς.
Ο Γολγοθάς μίας οικογένειας – «Δεν είχαμε ούτε μακαρόνια, ρούχα μας δίνουν φίλοι»
«Ίσα που τα φέρνουμε βόλτα για να μην πεινάσουμε», δηλώνει στον Alpha μία μητέρα τεσσάρων παιδιών που ζει σε ένδεια καθώς είναι υποχρεωμένη να ζήσει με 1000 ευρώ τον μήνα.
«Όλα είναι ακριβά, ενοίκιο, ρεύμα», συνεχίζει ο πατέρας λέγοντας ότι «αναγκαζόμαστε να αγοράζουμε πράγματα δεύτερης ποιότητας».
Οι δύο γονείς μοχθούν καθημερινά για να προσφέρουν στα παιδιά τα απαραίτητα. «Το λάδι που βάζουμε στο φαγητό είναι πολύ λίγο, δεν έχουμε απορροφητήρα». Οι δύο γονείς «χτενίζουν» τα ράφια των σούπερ μάρκετ για να βρουν τα φθηνότερα προϊόντα.