Η απόφαση της Κίνας να αυξήσει τον στρατιωτικό της προϋπολογισμό κατά 7,2 %, αυξάνοντας την σε ένα επιβλητικό 224,79 δισεκατομμύρια δολάρια αποκαλύπτει την πρόθεση του Πεκίνου να συνεχίσει τη συσσώρευση σύγχρονων όπλων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για αποτροπή καθώς και επιθετικότητα.
Με τον τελευταίο προϋπολογισμό που ανακοίνωσε την Κυριακή σε συνεδρίαση του Εθνικού Λαϊκού Κογκρέσου (NPC), η Κίνα βρίσκεται μόνο πίσω από τις Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία ξοδεύει 817 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Ακόμη και μετά από μια πρόσφατη πεζοπορία, η Ιαπωνία θα δαπανήσει μόνο 51 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως για τις δυνάμεις αυτοάμυνας, τον τρόπο πριν από τις κινεζικές δαπάνες. Οι κινεζικές στρατιωτικές δαπάνες είναι ακόμη υψηλότερες από την αποκαλυπτόμενη φιγούρα, καθώς τα έσοδα που προέρχονται από το κινεζικό στρατιωτικό βιομηχανικό συγκρότημα εξέρχονται σε στρατιωτικές δαπάνες αλλά δεν περιλαμβάνονται στον προϋπολογισμό.
Από στρατηγική άποψη, οι Κινέζοι δήλωσαν την πρόθεσή τους να προετοιμαστούν εναντίον “τριών μεγάλων κινδύνων” – να “εισβάλλουν, να ανατραπούν και να διαχωρίζονται” χάνοντας την Ταϊβάν, το Xinjiang και το Θιβέτ.
Είναι η αναφορά στις δύο τελευταίες περιοχές, οι οποίες συνορεύουν με την Ινδία που θα οδηγήσουν την Κίνα να ενισχύσει συνεχώς τις δυνάμεις και την υποδομή της κατά μήκος της γραμμής του πραγματικού ελέγχου (LAC). Η σταθεροποίηση της Κίνας με τη γραμμή αξίωσης του 1959 ως σύνορα με την Ινδία θα παραμείνει ένας παράγοντας που φουσκώνει τις κινεζικές στρατιωτικές δαπάνες. Επομένως, οι τελευταίες αμυντικές δαπάνες δείχνουν ότι η Κίνα και η Ινδία είναι πιθανό να συνεχίσουν να συμμετέχουν σε μια μάχη διαθηκών κατά μήκος του LAC μέχρι την εποχή που η Κίνα αλλάζει τη στρατηγική της απόφαση για την επίλυση των συνόρων με την Ινδία μέσω του διαλόγου.
Είναι προφανές ότι η Κίνα θα επιταχύνει τον εκσυγχρονισμό των στρατιωτικών της, εστιάζοντας σε όπλα που μπορούν να διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στο πεδίο της μάχης. Οι Global Times, το κομμάτι του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (CPC) αναφέρει ότι το 2023, η PLA αναμένεται να αναθέσει J-20 μαχητές Stealth και J-16 Multirole Fighter Planes. Οι δοκιμές της θάλασσας του Fujian, ο τρίτος αερομεταφορέας του PLA Navy (Plan) αναμένεται επίσης να συγκεντρωθούν. Εκτός αυτού, η Κίνα αναμένεται να επεκτείνει τις ασκήσεις μάχης που καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες καυσίμων και ζωντανών πυρομαχικών. Η εστίαση στις στρατιωτικές ασκήσεις ρέει από την εκτίμηση ότι το PLA έχει έλλειψη στρατευμάτων που μπορούν να χειριστούν εξοπλισμό υψηλής τεχνολογίας.
Εξάλλου, θα είναι επίσης απαραίτητες υψηλές στρατιωτικές δαπάνες για την εισαγωγή μεγαλύτερων ποσοτήτων όπλων, συμπεριλαμβανομένων δαπανηρών τακτικών και στρατηγικών πυραύλων, καθώς και επιτήρησης και οπλισμένων αεροσκαφών. Οι Κινέζοι αναμένεται να ξοδέψουν περισσότερα για πυρηνικά κεφαλές και συστήματα παράδοσης.
Η μακροπρόθεσμη δογματική στάση του Πεκίνου θα ωθήσει επίσης υψηλές στρατιωτικές δαπάνες. Στη διεύθυνση του 19ου κόμματος του Κογκρέσου, ο Κινέζος Πρόεδρος Xi Jinping καρφώθηκε στο 2035 ως το έτος που ο εκσυγχρονισμός του PLA πρέπει να «ολοκληρωθεί βασικά», και ότι μέχρι τα μέσα του αιώνα το PLA πρέπει να «μετασχηματιστεί πλήρως σε δυνάμεις παγκόσμιας κλάσης».
Η Κίνα έχει επίσης διατυπώσει το 2027 ως σημείο αναφοράς όταν το PLA ανταγωνίζεται τον αιώνα του σχηματισμού της. Οι κινεζικές αναφορές των μέσων μαζικής ενημέρωσης λένε ότι μέχρι το έτος αυτό, οι οδηγίες εκδόθηκαν το 2020, για να αναθεωρηθούν εάν το PLA θα ήταν σε καλό δρόμο για να επιτύχει το στόχο της 2035 και 2049, σημειώνοντας 100 χρόνια από τη διαμόρφωση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (PRC).
Οι υψηλές στρατιωτικές δαπάνες προορίζονται επίσης να εκπληρώσουν τη φιλοδοξία της Κίνας να λαμβάνουν την Ταϊβάν με βία, εάν απαιτείται. Η Global Times αναφέρει ότι η επίσκεψη στην Ταϊβάν από τον πρώην ομιλητή της Αμερικής Nancy Pelosi τον τελευταίο Αύγουστο.
Εκτός αυτού, η συσσώρευση στρατιωτικών ικανοτήτων απαιτείται επίσης για να τροφοδοτήσει τις επιθετικές στρατιωτικές φιλοδοξίες της Κίνας στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, όπου διαθέτει εδαφικές διαμάχες με διάφορες χώρες, όπως η Ινδονησία και οι Φιλιππίνες, καθώς και με την Ιαπωνία στα νησιά Senkaku στην Ανατολική Κίνα Θάλασσα.
Τελικά, οι Κινέζοι θέλουν να ξεφύγουν από τις αλυσίδες του πρώτου και του δεύτερου νησιού στον Ειρηνικό, που κυριαρχείται από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της, γεγονός που εμποδίζει το Πεκίνο να επιβάλει τη θέλησή του, συμπεριλαμβανομένης της διαταραχής της εμπορικής ναυτιλίας μέσα και έξω από τα στενά και άλλα θαλάσσια κανάλια που περνούν από την Ινδονησία.