Στρατιωτική βοήθεια και νέα οπλικά συστήματα από τις ΗΠΑ – Εξελίξεις στα προγράμματα των F-35 και C-130J. Μια πολύ ενδιαφέρουσα όσο και ουσιαστική για την ελληνική άμυνα εξέλιξη μεταδίδεται από το ρεπορτάζ στην Ουάσιγκτον του φιλικού μας Hellas Journal, ενώ στοιχεία της είδησης έχουν μεταδοθεί τις τελευταίες ώρες από τα ελληνικά ΜΜΕ, όπως για παράδειγμα το ρεπορτάζ του τηλεοπτικού σταθμού MEGA, το οποίο στηρίζεται σε πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ της εφημερίδας “ΝΕΑ Σαββατοκύριακο” και ρεπορτάζ της συναδέλφου Αλεξάνδρας Φωτάκη. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και συγκεκριμένα η κυβέρνηση Μπάιντεν, φαίνεται πως κατέληξε σε σημαντική απόφαση που αφορά για την αμυντική ενίσχυση της Ελλάδας, τόσο με τη δωρεάν παραχώρηση στρατιωτικού υλικού, όσο και με την έγκριση εξοπλιστικών προγραμμάτων που φαίνεται πως προωθούνται με τη διαδικασία του κατεπείγοντος.
Η έγκριση της απόκτησης των μαχητικών πέμπτης γενιάς F-35A Lightning II από τις ΗΠΑ, στην οποία αναφέρθηκε ο Ελληνοαμερικανός πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Αθήνα, Τζορτζ Τσούνης, εθεωρείτο λίγο πολύ δεδομένη. Ωστόσο, αίσθηση προκάλεσε η αναφορά του στο ότι η Ελλάδα θα είναι “η μοναδική χώρα στην περιοχή” (region) που θα διαθέτει στο οπλοστάσιό της τα συγκεκριμένα μαχητικά. Ίσως θα έπρεπε να προχωρήσει σε… διευκρίνηση του “region” στην αναφορά του, καθώς F-35 διαθέτει ήδη η Ιταλία και το Ισραήλ, ενώ όλα δείχνουν ταχεία προώθηση της απόκτησής τους και από την πλευρά της Ρουμανίας. Κατά συνέπεια, ο Τσούνης αναφερόταν προφανώς στο ελληνοτουρκικό μέτωπο.
Αυτό έχει τη σημασία του, καθώς επίσης και η χρονική συγκυρία που επιλέγεται για να ανακοινωθεί η απόφαση. Λίγες μέρες προ των εκλογών στην Τουρκία, με έναν Ερντογάν να εκπέμπει μια εικόνα παρακμής, η ανακοίνωση θα μπορούσε να θεωρηθεί και ως μια απόπειρα να του δώσει, εκλογικά, το τελειωτικό πλήγμα, στέλνοντας και τα κατάλληλα μηνύματα στην αντιπολίτευση, η οποία μέμφεται κατά καιρούς τον πρόεδρο για… υποχωρητικότητα απέναντι στην Ελλάδα. Εάν υποτεθεί βέβαια ότι ο Τούρκος πρόεδρος συνέρχεται από το αιφνιδιαστικό πρόβλημα με την υγεία του, το οποίο απειλεί με συντριπτικό πλήγμα την εικόνα του πανίσχυρου διεθνώς ηγέτη που καλλιεργεί επιμελώς στο εσωτερικό της χώρας, θα μπορούσε με την κατάλληλη ρητορική να αφυπνίσει το ισχυρό ρεύμα αντιαμερικανισμού στην τουρκική κοινωνία, να συσπειρώσει την παραδοσιακή ισλαμοεθνικιστική εκλογική βάση του Ερντογάν και να κρίνει τις εκλογές υπέρ του.
Όπως έχει εξηγηθεί και στο παρελθόν από την αρθρογραφία του DP, αυτό δεν είναι απαραίτητα μια κακή εξέλιξη για την Ελλάδα, αν και έχει αποδειχθεί στην πράξη ότι όλα είναι σχετικά και εξαρτώνται από πολλούς εσωτερικούς και εξωτερικούς παράγοντες. Με την αντίστροφη λογική, η αμερικανική ανακοίνωση γίνεται σε προεκλογικό χρόνο και για την Ελλάδα, με τις δυνητικές ερμηνείες να είναι πολύ λιγότερο… “σχετικές”. Πρόκειται επί της ουσίας για την απόπειρα “επιβράβευσης” της συμμαχικής στάσης της Ελλάδας, τόσο στο επίπεδο των διμερών ελληνοαμερικανικών σχέσεων όσο και σε αυτό του ΝΑΤΟ, η οποία προφανώς αφορά ξεκάθαρα τη συνολικότερη στάση της απερχόμενης κυβέρνησης στα θέματα εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής.
Δεδομένης και της επικαιρότητας που φέρνει ξανά στην επικαιρότητα τα προβλήματα με τον μεταφορικό στόλο των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, η αναφορά στα ρεπορτάζ της πρόθεσης δωρεάν παραχώρησης δύο μεταφορικών αεροσκαφών C-130, αποτελεί ισχυρό κίνητρο για την φερόμενη ως πρόθεση της κυβέρνησης να προχωρήσει το ταχύτερο δυνατόν, στην προμήθεια δύο αεροσκαφών C-130J της Lockheed Martin. Διότι η έγκριση στρατιωτικής βοήθειας ύψους 2 δισ. δολαρίων, προφανώς εμπίπτει στην κατηγορία εμβληματικής χειρονομίας που ζητούσε στερεοτυπικά και επί μακρόν το DP, ως απόδειξη ότι ο όρος “στρατηγική συμμαχία” δεν έχει μόνο επικοινωνιακό περιεχόμενο, φθάνοντας μάλιστα στο σημείο να υπομνήσει πρόσφατα και τη γνωστή αγγλική έκφραση… “money talks bullshit walks“.
Ωστόσο, όπως έχει επίσης υπογραμμιστεί, αναμένονται διευκρινίσεις για το εάν τα κονδύλια που θα ενταχθούν στα προγράμματα FMF (Foreign Military Funding), θα αφορούν δωρεάν βοήθεια ή/και χαμηλότοκη δανειοδότηση για την προμήθεια αμερικανικού αμυντικού υλικού. Πρόκειται για διευκρίνιση κρίσιμης σημασίας. Εάν υποτεθεί ότι αφορούν δωρεάν βοήθεια, τότε τα αμερικανικά συστήματα αποκτούν αυτόματα σοβαρό προβάδισμα έναντι του όποιου ανταγωνισμού. Ασφαλώς, ο σχεδιασμός της ελληνικής πλευράς οφείλει να είναι εξαιρετικά προσεκτικός, με στόχο να καταστεί εφικτή η δρομολόγηση μιας ιεραρχημένης και ορθολογικής κάλυψη κατεπειγουσών αμυντικών αναγκών.
Οι ανάγκες αυτές αφορούν τόσο τον τομέα της αεράμυνας (ραντάρ – συστήματα αντιαεροπορικής και αντιβληματικής προστασίας), αεροσκαφών (μαχητικών και μεταφορικών) και δευτερευόντως ελικοπτέρων και ΤΟΜΑ. Προϋπόθεση, όπως έχει πολλές φορές εξηγηθεί από τις σελίδες του DP, είναι η ορθολογική προτεραιοποίηση και η κάλυψη της υποστήριξης των συστημάτων με όσο το δυνατόν πιο εκτεταμένες χρονικά συμφωνίες (FOS: Follow-on-Support). Διότι το πραγματικό ζητούμενο για τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις ήταν πάντα η διατήρηση υψηλής διαθεσιμότητας των συστημάτων που προμηθεύονται, όχι απλά οι αγορές κύριου υλικού.
Ειδικότερα όσον αφορά στην παραχώρηση δύο μεταχειρισμένων μεταφορικών αεροσκαφών C-130, θα πρέπει να υπενθυμιστεί ότι η διαθεσιμότητά τους από την πλευρά της αμερικανικής Αεροπορίας (USAF) αλλά και η πρόθεση διευκόλυνσης της συμμάχου Ελλάδας είχε κοινοποιηθεί εδώ και αρκετό καιρό, με δυο “υποσημειώσεις” όμως: Αφενός η διαθεσιμότητα που υπήρχε αφορούσε αεροσκάφη που βρίσκονταν ενώπιον της ανάγκης “εργοστασιακής συντήρησης”, με κόστος περί τα 10 εκατ. δολάρια ανά αεροσκάφος, καθώς είχαν βάλει αρκετές ώρες “στην πλάτη τους” και αφετέρου, μεγάλο ήταν το πρόβλημα της εξεύρεσης εγκαταστάσεων για την υλοποίηση της εργοστασιακής συντήρησης.
Το εν λόγω πρόβλημα είναι εξαιρετικά σοβαρό συνολικά σε ΝΑΤΟϊκό επίπεδο, καθώς όλες οι εγκαταστάσεις δεν είναι μόνο κατειλημμένες, αλλά και υπάρχουν “στην ουρά” αρκετά αεροσκάφη που αναμένουν την εργοστασική τους υποστήριξη – συντήρηση. Αυτό, ωστόσο, αποδεικνύει και την ελλαδική αυτοκαταστροφική φύση… διότι δεν είναι δύσκολο να αναλογιστεί κανείς πόσο μεγάλη είναι η ευκαιρία που χάνεται στην τρέχουσα συγκυρία, με την κατάσταση στην οποία τελεί η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ). Εάν το πρόβλημα αυτό έχει ξεπεραστεί, αναμένεται να διαπιστωθεί αμέσως μετά τις επίσημες ανακοινώσεις.
Δεν θα είχε μόνο επιλυθεί το πρόβλημα του δικού μας μεταφορικού στόλου, αλλά θα μπορούσε να υποστηρίξει και συμμαχικά αεροσκάφη. Κάτι παρόμοιο ισχύει και για τη χαμένη ευκαιρία για τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ). Η λειτουργία κομβικής γραμμής παραγωγής (σ.σ. στον Υμηττό) διακόπηκε βεβιασμένα με τη δικαιολογία της αστικής ανάπλασης, χωρίς να έχει πρώτα ολοκληρωθεί επιτυχώς η μετεγκατάσταση. Κατά συνέπεια, αντί σήμερα να δουλεύει τρεις βάρδιες και με πολύ καλές αποδοχές για τους εργαζόμενους για να καλύψει την τεράστια ζήτηση, καθώς οι ανάγκες που έχει γεννήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία έχουν εξαντλήσει την παραγωγική δυνατότητα των δυτικών αμυντικών βιομηχανιών, η εταιρία βρίσκεται επί της ουσίας “εκτός μάχης”…
DEFENCEPOINT.GR