”Ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μετά από τετ α-τετ με τους Ρώσους, Ιρανούς και Κινέζους ομολόγους του, έφτασε στις Ηνωμένες Πολιτείες το Σάββατο.
Την Τρίτη, ο Ερντογάν θα μιλήσει στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών. Σύμφωνα με το γραφείο του, το πρόγραμμά του θα είναι φορτωμένο: «Ο Πρόεδρος Ερντογάν πιθανότατα θα δεχθεί εκπροσώπους τουρκικών μη κυβερνητικών οργανώσεων με έδρα τις ΗΠΑ και εβραϊκών οργανώσεων και θα παραστεί στην εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί από το Επιχειρηματικό Συμβούλιο Τουρκίας-ΗΠΑ».
Οι ηγέτες της εβραϊκής κοινότητας που συναντώνται με τον Ερντογάν είναι αφελείς να το κάνουν. Τους θεωρεί χρήσιμους ηλίθιους για να ξεπλύνουν την εικόνα του. Επιδιώκει τόσο να αποκαταστήσει τη νομιμότητα που κατακερματίστηκε μετά την επίθεση των σωματοφυλάκων του σε αντιφρονούντες στην καρδιά της Ουάσιγκτον, DC, και να χρησιμοποιήσει φωτογράφιση με εξέχοντες Εβραίους για να καλύψει την υποστήριξή του σε τρομοκρατικές ομάδες όπως η Χαμάς.
Ο Ερντογάν δεν είναι ο πρώτος παγκόσμιος ηγέτης που ασπάζεται μια τόσο κυνική στρατηγική. Πριν από σχεδόν 40 χρόνια, ο Ιρακινός Πρόεδρος Σαντάμ Χουσεΐν έστειλε τον Νιζάρ Χαμντούν, έναν χαρισματικό νεαρό διπλωμάτη, στις ΗΠΑ. Ενώ το Στέιτ Ντιπάρτμεντ είχε ορίσει το Ιράκ ως χορηγό της τρομοκρατίας το 1979, ήρε τον χαρακτηρισμό δύο χρόνια αργότερα, καθώς η κυβέρνηση Ρήγκαν προσπάθησε να χαρακτηρίσει τον Σαντάμ ως έναν μετριοπαθή στη σύγκριση με τον Αγιατολάχ Ρουχολάχ Χομεϊνί της διπλανής πόρτας στο Ιράν.
Ωστόσο, οι σχέσεις ήταν παγωμένες. Οι Ιρακινοί Εβραίοι κατανοούσαν τον τρόμο που αντιμετώπιζαν οι ομόθρησκοί τους. Στις 27 Ιανουαρίου 1969, το καθεστώς του Μπάαθ απαγχόνισε εννέα Εβραίους στο κέντρο της Βαγδάτης, καθώς ένα πλήθος μισού εκατομμυρίου χλευάζει. Το καθεστώς του Σαντάμ υποστήριξε επίσης διάφορες παλαιστινιακές τρομοκρατικές ομάδες όπως η Οργάνωση Abu Nidal και το Μέτωπο Απελευθέρωσης της Παλαιστίνης (διάσημο για την αεροπειρατεία του κρουαζιερόπλοιου Achille Lauro το 1985, κατά την οποία ο Αμερικανοεβραίος Leon Klinghoffer ξεχώρισε και σκοτώθηκε).
Ο Χαμντούν πρόσφερε ένα διαφορετικό πρόσωπο. Διοργάνωσε δείπνα προς τιμήν των Εβραίων μελών του Κογκρέσου και πανηγύρισε τους ηγέτες της εβραϊκής κοινότητας. «Ήταν μια καταπληκτική βραδιά, πολύ ενδιαφέρουσες συζητήσεις, όλοι πολύ χαλαροί», είπε ένας καλεσμένος στην Washington Post. «Εδώ είναι ο Steve Solarz, ένας Εβραίος βουλευτής από τη Νέα Υόρκη, με φιλοϊσραηλινούς γύρω του, που μιλάει με έναν Άραβα από το Ιράκ». Τέτοια κόμματα δεν ήταν ούτε αθώα ούτε υποκινούνταν από αλτρουισμό. Αντίθετα, ο Σαντάμ ήθελε να παρακάμψει την ευθύνη για τη δικτατορία και τη χορηγία της τρομοκρατίας. Το πιο σημαντικό, ήθελε πρόσβαση σε αμερικανικά όπλα.
Κατά κάποιο τρόπο, ο αντισημιτισμός υποστήριξε επίσης τη στρατηγική του Ιρακινού δικτάτορα.
Ο Ερντογάν δεν είναι διαφορετικός. Λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του Ερντογάν, ένα άρθρο που έγραψα τον αναστάτωσε. Αντί να επικοινωνήσει μαζί μου ως Αμερικανός υπεύθυνος χάραξης πολιτικής μέσω της Τουρκικής Πρεσβείας ως συνήθως, παραπονέθηκε στην τουρκική εβραϊκή κοινότητα, η οποία μου μετέδωσε τα λόγια του. Δύο δεκαετίες λεγόμενης δέσμευσης με την εβραϊκή κοινότητα δεν άλλαξαν τις πολιτικές του Ερντογάν περισσότερο από τις πολιτικές του Σαντάμ. Μόλις πριν από τρία χρόνια, ο Ερντογάν αποκάλεσε το Ισραήλ «το πνεύμα του Χίτλερ». Ενώ Ισραηλινοί αξιωματούχοι δικαιολόγησαν την αποκατάσταση πλήρους σχέσεων με την Τουρκία με την υπόσχεση του Ερντογάν να περιορίσει τις δραστηριότητες της Χαμάς εντός της Τουρκίας, ο Ερντογάν παραβίασε αυτή την υπόσχεση.
Η Κωνσταντινούπολη έχει γίνει πλέον ο οικονομικός και επιχειρησιακός κόμβος της αντισημιτικής τρομοκρατικής ομάδας.
Ούτε οι Εβραίοι είναι ο μόνος στόχος αυτής της τουρκικής στρατηγικής. Ο Aykan Erdemir, διευθυντής διεθνών ερευνών για την Ένωση Anti-Defamation League, έχει εξιστορήσει επανειλημμένα πώς ο Ερντογάν χρησιμοποιεί φωτογράφιση με θρησκευτικούς ηγέτες από μειονοτικές χριστιανικές κοινότητες για να προστατευτεί από τις συνέπειες των θρησκευτικών καταχρήσεων στην πατρίδα.”