Το Τριφύλλι είναι μέχρι τώρα η πιο πειστική ομάδα από τους Big-4! Ο Κώστας Γκόντζος γράφει για το σερί νικών των Πρασίνων, για την εξαιρετική δουλειά του Σέρβου προπονητή, αλλά και για το μεγάλο όπλο τους στο φετινό πρωτάθλημα.
Το σημαντικότερο για τον Παναθηναϊκό δεν είναι ότι έκανε ένα ακόμα βήμα, μια ακόμα νίκη, ένα ακόμα τρίποντο σ’ αυτή την κούρσα του πρωταθλήματος στο οποίο πια φιλοδοξεί να πρωταγωνιστήσει.
Το σημαντικό είναι αυτό το κτίσιμο αγώνα με τον αγώνα, της νοοτροπίας μιας ομάδας που αρχίζει και μαθαίνει πια τον τρόπο να κερδίζει, ακόμα κι όταν αυτό δεν βγαίνει σαν συνέπεια της καλής της παρουσίας μέσα στο χορτάρι.
Κι αυτό είναι ακριβώς το μεγάλο του όπλο φέτος.
Το ότι δηλαδή ο Γιοβάνοβιτς έχει χτίσει μια ομάδα, που πλέον ξέρει γιατί μπαίνει μέσα στο γήπεδο, ξέρει τι ζητάει από κάθε παιχνίδι και αγώνα με τον αγώνα βρίσκει ολοένα και περισσότερους τρόπους για να το πάρει.
Και όπως συνήθως συμβαίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις, οι ομάδες μαζί με όλα αυτά αρχίζουν και δημιουργούν και αποκτούν από ένα σημείο και μετά και το… άστρο τους.
Κι ο Παναθηναϊκός μοιάζει φέτος να έχει αποκτήσει επιτέλους κι αυτός το δικό του άστρο.
Παιχνίδια λοιπόν που όσο περνάει η ώρα αρχίζουν να δείχνουν δύσκολα, αρχίζουν να φαίνονται ότι έχουν μπλοκάρει τους παίκτες του Γιοβάνοβιτς, εκεί κάτι συμβαίνει και ο Παναθηναϊκός τα ξεμπλοκάρει και τα κάνει εύκολα στη συνέχεια.
Και μα θα είναι αυτό μια γκέλα του αντιπάλου. μα θα είναι μια ξαφνική ατομική ενέργεια κάποιου παίκτη του, μα θα είναι η “μέρα” ενός κομματιού του ποδοσφαιρικού παζλ που έχει φτιάξει ο προπονητής, η ουσία είναι ότι ο Παναθηναϊκός όχι μόνο προχωράει πρώτος και με το απόλυτο μετά από πέντε αγωνιστικές, αλλά δείχνει μέχρι τώρα να το κάνει με σχετική ευκολία, άνεση αλλά προπάντων σταθερότητα.
Αυτή την στιγμή ο Παναθηναϊκός και χωρίς να έχει φτάσει ακόμα σε ψηλά στάνταρ απόδοσης, δείχνει η πιο πειστική μέσα στο γήπεδο ομάδα, από τους τέσσερις θεωρητικά διεκδικητές του τίτλου δηλαδή τους Παναθηναϊκός, Ολυμπιακό, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ.
Φυσικά είναι πολύ νωρίς.
Φυσικά και λογικά, οι άλλοι τρεις κάποια στιγμή θα βελτιωθούν και θα βρουν τα πατήματά τους, οπότε δεν θα χάνουν τόσο εύκολα βαθμούς όπως συμβαίνει μέχρι τότε.
Αλλά λογικά μέχρι τότε και ο Παναθηναϊκός θα ανεβάσει την απόδοσή του και θα μπορεί να συνδυάζει το άστρο, την σταθερότητα και την ομοιογένεια που έχει μέχρι τώρα σαν ομάδα, με ακόμα πιο καλές και αποτελεσματικές εμφανίσεις αγωνιστική με αγωνιστική.
Το θέμα είναι ότι ο Παναθηναϊκός, έχει προλάβει ήδη να ξαφνιάσει τους ανταγωνιστές του και να τους βάλει σε θέση να… τον κυνηγάνε κάτι που και γι’ αυτούς -και κυρίως για τον Ολυμπιακό- αλλά και για τον ίδιο, είναι ασφαλώς πρωτόγνωρο με τα δεδομένα των δέκα και βάλε τελευταίων ετών.
Πως τόχει καταφέρει αυτό μέχρι τώρα ο Παναθηναϊκός;
Απλά είναι τα πράγματα, όπως απλά είναι τα περισσότερα πράγματα στο ποδόσφαιρο.
Είναι μια ομάδα που φτιάχτηκε έτσι από τον προπονητή της, που από την μια πρέπει να φτύσεις αίμα όχι για να την κερδίσεις, αλλά απλά για να την δυσκολέψεις, να την απειλήσεις και να της φτιάξεις ευκαιρίες και από την άλλη δείχνει να έχει αποκτήσει την σιγουριά μέσα στο γήπεδο, πως ότι εμπόδια και να της βάλεις κάποια στιγμή θα βρει τον τρόπο να σε βάλει από κάτω και να σε κερδίσει.
Ασφαλώς κι έχει ακόμα πολύ δύσκολες αποστολές στο πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός με πρώτη αυτή της επόμενης αγωνιστικής στην Τούμπα με τον ΠΑΟΚ.
Αλλά το σίγουρο είναι ότι πλέον θα πάει σ’ αυτές με όπλο και παρακαταθήκη όχι μόνο την πρωτιά και το απόλυτο που έχει μέχρι στιγμής, αλλά κυρίως με την νοοτροπία και ψυχολογία που αναφέραμε πιο πάνω και τα οποία έχουν γίνει πια συνείδηση όχι μόνο σ’αυτή αλλά και στους αντιπάλους της με όσα σημαίνει αυτό.
Σε όλα αυτά ας συνυπολογίσουμε και κάτι ακόμα.
Ότι ο Παναθηναϊκός μέχρι τώρα, σ’ αυτό το εντυπωσιακό σερί που έχει πετύχει, έχει πάει επί της ουσίας με την περσινή του ακόμα ενδεκάδα, καθώς ουσιαστικά η προσθήκη που μέχρι τώρα άλλαξε ουσιαστικά τα δεδομένα του, είναι μόνο ο Τσέριν.
Λογικά ο Παναθηναϊκός περιμένει την ενσωμάτωση του Μπερνάρντ, περιμένει την ακόμα μεγαλύτερη συμμετοχή στο παιχνίδι του Σπόραρ και τις βοήθειες που θα παίρνει κάθε αγωνιστική από τους υπόλοιπους που προστέθηκαν στο ρόστερ του αυτή την μεταγραφική περίοδο.
Κι αυτό αποκαλύπτει κιόλας το μεγάλο ατού του και το πλεονέκτημα που έχει σε σχέση με τους ανταγωνιστές του στην μάχη του τίτλου.
Το ότι δηλαδή και σε αντίθεση με Ολυμπιακό, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ είναι ήδη μια έτοιμη καλοδουλεμένη και συμπαγής ομάδας που συνεχίσει απο εκεί που σταμάτησε την περασμένη σεζόν και περιμένει και ακόμα μεγαλύτερη βοήθεια από τις μεταγραφές του καλοκαιριού.
Κι αυτό το πιστώνεται στο μεγαλύτερο βαθμό ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς που έχει παραδώσει μαθήματα σοβαρότητας, εντιμότητας, εργατικότητας, ποδοσφαιρικής λογικής και μαζί με όλα αυτά και σεμινάρια για το πως μια λογική και ποδοσφαιρική διαχείριση ομάδας και αποδυτηρίων, μπορεί όχι απλά να “σώσει” παίκτες που πρακτικά ήταν τελειωμένοι, αλλά ακόμα περισσότερο να τους απογειώσει και να τους μετατρέψει σε πρωταγωνιστές από κομπάρσους και σε πολύτιμα εργαλεία για την ομάδα του.
Τα παραδείγματα των Αϊτόρ, Χουάνκαρ, Κώτσιρα, Πούγγουρα, Σάρλια και μιας σειράς άλλων πρωταγωνιστών αυτή την στιγμή σ’ αυτό το σερί του Παναθηναϊκού μιλούν από μόνα τους.
Κι αυτό είναι η σημαντικότερη παρακαταθήκη για την συνέχεια.
Συν μια ακόμα λεπτομέρεια, που φαίνεται λογική και αυτονόητη, αλλά που επειδή μιλάμε για τον Παναθηναϊκό των τελευταίων ετών με όσα κουβαλάει αυτά τα χρόνια, έχει ιδιαίτερη σημασία να την τονίζουμε και να την θυμίζουμε συνεχώς.
Το ότι δηλαδή έχει τεράστια σημασία και θα κρίνει πάρα πολλά για την συνέχεια, το να μπορέσουν ο Γιοβάνοβιτς και οι παίκτες του, να μείνουν κλεισμένοι “στο κουτί τους”, στο προπονητικό κέντρο και στις υποχρεώσεις τους, μακριά από ξεσαλώματα, πρόωρες φιέστες και όλα τα σχετικά που με τόση ευκολία ευδοκιμούν στα πέριξ και αρκετά από… εντός του Παναθηναϊκού και που είναι ικανά αν αφεθούν ανεξέλεγκτα να επηρεάζουν κλίμα και καταστάσεις, να χύσουν την καρδάρα με το γάλα.