Η βία κατά των γυναικών στο Πακιστάν έχει γίνει ένα πρόβλημα που δεν μπορεί να παραμεληθεί, καθώς έχει γίνει κοινωνικός κανόνας στα νοικοκυριά.
Η χώρα θεωρείται ως η έκτη πιο επικίνδυνη χώρα για τη ζωή των γυναικών.
Οι αναλυτές έχουν παρατηρήσει ότι το χτύπημα μιας γυναίκας ή η άσκηση ενδοοικογενειακής βίας είναι πολύ πιο διαδεδομένο στα νοικοκυριά του Πακιστάν όπου οι άνδρες θεωρούν ότι είναι εργαλείο για τον έλεγχο των γυναικών. Ακτιβιστές για τα δικαιώματα προτείνουν ότι μια γυναίκα στην πακιστανική κοινωνία αντιμετωπίζει πολλαπλές απειλές λόγω του φύλου της. Βλέπεται να παρενοχλείται δημόσια, να βιάζεται ή να σκοτώνεται στο όνομα της τιμής από άνδρες που διαπράττουν τέτοια εγκλήματα χωρίς να φοβούνται ότι θα τιμωρηθεί και θα κατηγορηθεί ένοχη, έγραψε ο Mehmil Khalid για το Dunyanews.
Το Πακιστάν πέτυχε να ψηφίσει νόμους για τον έλεγχο της βίας κατά των γυναικών. Ωστόσο, η εφαρμογή αυτών των νόμων εξακολουθεί να λείπει, γεγονός που όχι μόνο συμβάλλει στο να συνεχίζονται οι υποθέσεις, αλλά παρέχει επίσης δικαιολογίες στους άνδρες να παραμείνουν πιστοί στην απάθεια και να κακομεταχειρίζονται τις γυναίκες, παραβιάζοντας τους νόμους.
Σύμφωνα με το Υπουργείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Πακιστάν, το οποίο επικαλέστηκε τη Δημογραφική Έρευνα και την Υγεία της χώρας (2017-2018), περίπου το 28 τοις εκατό των γυναικών μεταξύ 15 και 29 ετών έχουν υποστεί σωματική βία.
Έχει παρατηρηθεί ότι ορισμένες περιπτώσεις που καταγράφηκαν και βρέθηκαν στην αστυνομία περιέχουν ανακριβή στοιχεία που δεν καθορίζουν τον ακριβή αριθμό των βίαιων εγκλημάτων που διαπράχθηκαν κατά των γυναικών στο Πακιστάν.
Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην Ετήσια Παγκόσμια Έκθεσή του για το 2022 ανέφερε ισχυρισμούς για εκτεταμένες παραβιάσεις δικαιωμάτων κατά των γυναικών μαζί με τα παιδιά στο Πακιστάν, το οποίο κατατάσσεται στην 167η θέση από 170 χώρες στον Παγκόσμιο Δείκτη Γυναικών, Ειρήνης και Ασφάλειας.
«Η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών, συμπεριλαμβανομένου του βιασμού, της δολοφονίας, των επιθέσεων με οξύ, της ενδοοικογενειακής βίας και του καταναγκαστικού γάμου είναι ενδημική σε όλο το Πακιστάν. Οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπολογίζουν ότι περίπου 1.000 γυναίκες σκοτώνονται σε λεγόμενους φόνους τιμής κάθε χρόνο», αναφέρει η έκθεση του HRW.
Σύμφωνα με το Dunyanews, μια εξέχουσα ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών, η Farzana Bari είπε ότι ο λόγος για αυτήν την αύξηση των περιπτώσεων βίας κατά των γυναικών στο Πακιστάν οφείλεται στην έλλειψη σοβαρότητας εκ μέρους της κυβέρνησης να ξεκινήσει την αυστηρή εφαρμογή των νόμων και να εκπαιδεύσει/ να ενδυναμώσουν τις γυναίκες να καταστείλουν τις συμπεριφορές διακρίσεων εναντίον τους.
«Καμία κυβέρνηση δεν προσπάθησε ποτέ να βάλει τέλος σε αυτή τη νοοτροπία. Μπορεί να γίνει με την εκπαίδευση των γυναικών στις αγροτικές περιοχές, την οικονομική τους ενδυνάμωση και την αύξηση της εκπροσώπησής τους στο νομοθετικό σώμα», πρόσθεσε.
Δεδομένης της έλλειψης εφαρμογής νόμων και της ατιμωρησίας των παραβατών, τα ποσοστά εγκληματικότητας αυξάνονται, τα οποία μπορούν να κατασταλεί μόνο εάν ισχύουν νόμοι για την αντιμετώπιση τέτοιων θεμάτων, είπαν οι αναλυτές που ζήτησαν την άμεση ανάγκη ελέγχου της βίας κατά των γυναικών.
Πρότειναν όλα τα τμήματα της κοινωνίας να διαδραματίσουν ισότιμο ρόλο στην πλήρη εξάλειψή του από τις αγροτικές περιοχές. Θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ένα σοβαρό θέμα που κάνει τη ζωή των γυναικών ευάλωτη.
Οι γυναίκες πρέπει να ενδυναμωθούν ενάντια σε τέτοιες πρακτικές, ώστε να μπορούν να είναι προστάτες του εαυτού τους, είπαν οι αναλυτές, ζητώντας ένα Ολοκληρωμένο και Ολοκληρωτικό Σχέδιο Μεταρρύθμισης που περιλαμβάνει προληπτικά μέτρα και διάφορες μεταρρυθμίσεις για να βοηθήσει στην εξάλειψη αυτής της απειλής από την κοινωνία.
Ωστόσο, πίστευαν επίσης ότι υπάρχει μια γενική αποδοχή της βίας μεταξύ ανδρών και γυναικών που βλάπτει το κοινωνικό περιβάλλον και τον ηθικό ιστό της κοινωνίας. Για τους περισσότερους άνδρες, το να σηκώνει το χέρι σε μια γυναίκα είναι μια δικαιολογημένη πράξη ενάντια στο φύλο της, καθώς θεωρείται αδύναμη, και απαιτεί αυστηρή επίβλεψη από τον σύζυγό της. Ο ξυλοδαρμός και ο τραμπουκισμός μιας γυναίκας φαίνεται φυσιολογικός στους άντρες της κοινωνίας που εμφανίζονται αδιάφοροι για τη διατήρηση της αξιοπρέπειας μιας γυναίκας.
Αλλά η ομαλοποίηση μιας πράξης προκύπτει σε μια κοινωνία όταν οι άνθρωποι την ασκούν χωρίς να προειδοποιούνται για τις αρνητικές της συνέπειες.
Το αγκαλιάζουν ειρηνικά καθώς πιστεύουν ότι μπορεί να τους φέρει την κοινωνική αποδοχή που χρειάζονται. Αυτό είναι το θέμα των διακρίσεων λόγω φύλου στην πακιστανική κοινωνία όπου οι εγκληματίες εμπλέκονται σε παράνομες πρακτικές καθώς μια κοινωνία δεν επιβάλλει πλέον κυρώσεις στην ασυνήθιστη συμπεριφορά τους.
Πέρυσι, το Πακιστάν κατατάχθηκε στην 153η κατάταξη στον παγκόσμιο δείκτη χάσματος των φύλων Δεδομένης της ατελείωτης φρίκης και της ταλαιπωρίας που αναγκάζονται να ζήσουν οι γυναίκες σε μια χώρα ανδρών, το Πακιστάν είναι παρέα με χώρες της υποσαχάριας (πολλές από τις οποίες υφίστανται υπαρξιακή κρίσεις) δεν πρέπει να εκπλήσσει κανέναν.