Ταλαντούμενα μεταξύ στρατιωτικής διακυβέρνησης και πολιτικών κυβερνήσεων, η χώρα μέχρι σήμερα δεν έχει δει ούτε μια πλήρη πενταετή θητεία κανενός από τους Πρωθυπουργούς της.
Αυτή η ασυνήθιστη πολιτική διελκυστίνδα έχει εγείρει διάφορες εσωτερικές προκλήσεις για το κράτος που είχε μεγάλη αυτοπεποίθηση και αυτοπεποίθηση για ένα λαμπρό μέλλον κατά τη διάρκεια της συγκρότησής του.
Ειδικά, τα τελευταία χρόνια στο χρονικό της αστάθειας του Πακιστάν έχουν διαταραχθεί εξαιρετικά, οδηγώντας σε σοβαρή οικονομική αβεβαιότητα.
Με την εξάντληση των συναλλαγματικών αποθεμάτων και τον αυξανόμενο πληθωρισμό, η Ισλαμική Δημοκρατία βρίσκεται τώρα στο χείλος της οικονομικής κατάρρευσης.
Ο πληθωρισμός στο Πακιστάν αυξήθηκε στο 21,3 τοις εκατό τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους, το υψηλότερο από τον Δεκέμβριο του 2008 όταν ο πληθωρισμός διαμορφώθηκε στο 23,3 τοις εκατό.
Οι τιμές της βενζίνης και του ντίζελ έχουν εκτοξευθεί και ο κόσμος πληρώνει 248 ρουπίες Πακιστάν και 263 ρουπίες Πακιστάν για ένα λίτρο καυσίμου αντίστοιχα.
Ένας από τους κατοίκους της Λαχώρης είπε: «Προφανώς ο πληθωρισμός θα αυξηθεί, η ανεργία θα αυξηθεί, άνθρωποι πεθαίνουν, άνθρωποι αυτοκτονούν. Η κυβέρνηση πρέπει να κάνει κάτι για να ελέγξει την ισοτιμία του δολαρίου».
Σύμφωνα με το Αναπτυξιακό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών, το Πακιστάν αντιμετωπίζει χρέος που ξεπερνά τα 250 δισεκατομμύρια δολάρια.
Αυτή η συγκλονιστική επιβάρυνση του δανείου είναι το αποτέλεσμα πολλών παραγόντων που επιδεινώνουν, συμπεριλαμβανομένης της πτώσης της πακιστανικής ρουπίας και των επενδύσεων εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ στον Οικονομικό Διάδρομο της Κίνας Πακιστάν (CPEC).
Επιπλέον, η χαμηλή κατάταξη από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης σε συνδυασμό με την γκρίζα εισαγωγή του Πακιστάν από την Ομάδα Χρηματοοικονομικής Δράσης (FATF) έχει κρατήσει τους ξένους επενδυτές μακριά από τη χώρα.
Η κρίση είναι άμεση συνέπεια της απουσίας οποιασδήποτε σταθερής κυβέρνησης, καθώς το Πακιστάν έχει περάσει αρκετές δεκαετίες υπό στρατιωτική κυριαρχία.
Η παρέμβαση του Στρατού σε μη στρατιωτικές υποθέσεις οδήγησε τελικά σε κοινωνικό εκφυλισμό μαζί με οικονομική επιβράδυνση και το αποτέλεσμα είναι ορατό.
Επιπλέον, δεν μπορούν να αγνοηθούν άλλα συνδυαστικά στοιχεία, όπως η κακοδιαχείριση και η διαφθορά όλων των κυβερνήσεων που έχουν τελειώσει πρόωρα, που έχουν επιδεινώσει την κατάσταση.
Ο Δρ Suvrokamal Dutta, ειδικός σε θέματα οικονομικής και εξωτερικής πολιτικής στο Νέο Δελχί, είπε: «Λόγω της πολιτικής αστάθειας και εξαιτίας αυτού του πολέμου μεταξύ του στρατού και του πολιτικού κατεστημένου, αυτή είναι η βασική αιτία γιατί υπάρχει τόσο μεγάλη κακοδιακυβέρνηση και παράλυση πολιτικής στο Πακιστάν». .
Το Πακιστάν έφτασε επιτέλους σε ένα σημείο όπου δεν είναι σε θέση να εξασφαλίσει ούτε ένα πακέτο διάσωσης από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Οι συνθήκες του ΔΝΤ αποδεικνύονται δαπανηρές για το Ισλαμαμπάντ και αναζητά άλλες επιλογές. Τα συναλλαγματικά αποθέματα του Πακιστάν έχουν εξαντληθεί σε κρίσιμο επίπεδο και η χώρα έχει μερικές εβδομάδες κάλυψης εισαγωγών.
Επομένως, οι κίνδυνοι να ακολουθήσει το Πακιστάν τον δρόμο της Σρι Λάνκα φαίνονται τώρα πολύ στενοί και πραγματικοί.