Aπό τα ελάχιστα Kυκλαδονήσια που προσπαθούν με κάθε τρόπο να διαφυλάξουν τη φυσική ομορφιά του τοπίου, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η ιστοσελίδα του δήμου «Η Σίκινος αντιστέκεται ακόμη στη μαζική εισβολή του τουρισμού τόσο για τη διαφύλαξη της φυσιογνωμίας του νησιού, την προστασία της φύσης και των ανθρώπων του από την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη, όσο και για την ενθάρρυνση του εναλλακτικού τουρισμού».
Και αυτό ακριβώς είναι που δίνει τον τόνο του νησιού. Και αν το παραπάνω σας φαίνεται αφιλόξενο και οπισθοδρομικό, κάθε άλλο, οι σικινιώτες είναι εξαιρετικά φιλόξενοι και το νησί έχει έντονο πολιτιστικό προφίλ, φροντίζουν τα μονοπάτια του νησιού ώστε να είναι εύκολα προσβάσιμα από τους επισκέπτες, διοργανώνουν το κινηματογραφικό φεστιβάλ «Οι Μέρες Ντοκιμαντέρ» κάθε καλοκαίρι σε ανοιχτούς χώρους του νησιού και κάνουν εξαιρετικά πανηγύρια, ενώ για την ιστορία ο δήμος προσφέρει σε κατοίκους και επισκέπτες δωρεάν ασύρματη ευρυζωνική πρόσβαση στο internet. Πολύ απλά εδώ δεν θα έρθετε για να περάσετε τις μέρες σας σε 5άστερα ξενοδοχεία αλλά για να απολαύσετε την πραγματική επαφή με τη φύση και τη γαλήνη που αυτή προσφέρει απλόχερα.
Ουσιαστικά το νησί έχει δυο οικισμούς όλους και όλους, την Αλοπρόνοια που είναι και το λιμάνι και τη Χώρα, η οποία χωρίζεται στο Χωριό και το Κάστρο. Το Κάστρο, χτισμένο τον 15ο αι. ήταν ένας οχυρωμένος οικισμός σε υψόμετρο 280 μ. πάνω από τη θάλασσα, σήμερα το μόνο που σώζεται είναι το Παραπόρτι στην πλατεία. Ωστόσο η μεσαιωνική ατμόσφαιρα είναι ακόμα έντονη σε όλη τη Χώρα, χαμηλά σπιτάκια, φιδίσια καλντερίμια, στενά περάσματα, πέτρινες μάντρες και μικρές στοές που όμως έχουν ντυθεί την κυκλαδίτικη φορεσιά, ασβέστης στους τοίχους, βασιλικούς, πολύχρωμα γεράνια και βουκαμβίλιες στις μικρές αυλές.
Πώς θα πάτε:
Ακτοπλοϊκώς από Πειραιά και Λαύριο
Τι θα δείτε:
Στις μικρές ή μεγάλες βόλτες σας στο νησί υπάρχουν μικρά διαμαντάκια για να ανακαλύψετε, όπως ο Ναός της Επισκοπής. Πρόκειται για ένα ταφικό μνημείο του 3ου αι. π.Χ. στα πρότυπα των ρωμαϊκών μαυσωλείων με υπόγειες θολωτές κρύπτες που το 17ο αι. περίπου μετατράπηκε σε χριστιανικό ναό. Δίπλα του υπάρχει βυζαντινό εκκλησάκι καθώς και ερείπια αρχαίων κτιρίων, τειχών και θραύσματα αγγείων (στην ενδοχώρα του νησιού). Επίσης αξίζει να επισκεφθείτε και το γυναικείο Μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής (Χρυσοπηγής) που χτίστηκε το 1690 και χρησιμοποιήθηκε στη συνέχεια ως οχυρό προς αποφυγή των λεηλασιών από τους πειρατές. Έχει τα χαρακτηριστικά καστρομονάστηρου, με κρύπτες, ζεματίστρες, μυστικά περάσματα και πολεμίστρες. Το μοναστήρι ανοίγει για το κοινό απογευματινές ώρες (κοντά στη Χώρα). Άλλη μια στάση που έχει ενδιαφέρον να κάνετε είναι το Λαογραφικό μουσείο, φιλοξενείται σε ένα παλιό ελαιοτριβείο και περιλαμβάνει αντικείμενα από τη λαϊκή παράδοση του νησιού αλλά και εργαλεία επεξεργασίας της ελιάς (Χώρα, 2286051271). Ιδιαίτερα εντυπωσιακή είναι και η Μαύρη Σπηλιά, η μεγαλύτερη σπηλιά στο νησί η οποία είναι προσβάσιμη μόνο από τη θάλασσα (Κάτω από το μοναστήρι της Χρυσοπηγής).
Που θα κολυμπήσετε:
Αλοπρόνοια: Η μεγαλύτερη παραλία του νησιού δίπλα στο λιμάνι. Έχει ομπρελίτσες αλλά και αρμυρίκια για σκιά. Τα νερά είναι υπέροχα και ρηχά. Σε απόσταση βήματος θα βρείτε ταβερνάκια και καφέ. Ιδανική για οικογένειες.
Διαλισκάρι: Μικρό κολπάκι με διάφανα νερά και όμορφη αμμουδιά. Θα βρείτε λίγες ομπρέλες και μια τούφα αρμυρίκια. Είναι εύκολα προσβάσιμη.
Άγιος Παντελεήμονας: Μικρή βοτσαλωτή παραλία με μια σπηλιά για σκιά. Τα νερά είναι εκπληκτικά. Δεν είναι οργανωμένη. Την προσεγγίζετε από μονοπάτι από το εκκλησάκι του Αγ. Παντελεήμονα ή με καϊκάκι.
Άγιος Γεώργιος: Η δεύτερη πιο μεγάλη παραλία του νησιού με εύκολη πρόσβαση. Αμμουδερή, με τέλεια θάλασσα και λίγα αρμυρίκια. Στην άκρη της υπάρχει ταβερνάκι.
Αϊ-Γιάννης: Έρημική παραλία με διάφανα νερά που θα την προσεγγίσετε από δύσβατο μονοπάτι από την Επισκοπή.
Μάλτας: Μίνι παραλία με τιρκουάζ, διάφανα νερά και βοτσαλάκια. Την περιβάλλουν βράχια και είναι από τις ομορφότερες του νησιού, ωστόσο αρκετά απομακρυσμένη, θα την προσεγγίσετε με το καϊκάκι. Αν σας αρέσει η πεζοπορία υπολογίστε περίπου δύο ώρες.
Σαντοριναίικα: Δεν είναι ακριβώς παραλία, καθώς έχει αρκετά βραχάκια, τα νερά όμως είναι καταγάλανα. Θα φτάσετε από μονοπάτι ή με καϊκάκι. Φροντίστε για σκιά και σνακ.
Τι θα κάνετε:
Το μικρό μέγεθος του νησιού το κάνει ιδανικό για πεζοπορίες, στο διάβα σας θα συναντήσετε απομεινάρια αρχαίων οικισμών, βυζαντινά εκκλησάκια, μοναδικές παραλίες, αινιγματικές σπηλιές, και ένα υπέροχο τοπίο το οποίο μάλιστα είναι ενταγμένο και στο πρόγραμμα Natura 2000. Ξεκινήστε από το Κάστρο για την Αλοπρόνοια μέσω το παλιού καλντεριμιού ή για την παραλία Μάλτα, με αφετηρία το μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής (περίπου 2 ώρες). Αν θέλετε να ρομαντζάρετε χαζεύοντας το ηλιοβασίλεμα τότε το καλύτερο σημείο είναι τη Παναγιά Παντοχαρά, ένα μικρό εκκλησάκι, τάμα του Οδυσσέα Ελύτη, στον δρόμο από το Κάστρο προς το μοναστήρι της Χρυσοπηγής. Στο ύψωμα της Αγίας Μαρίνας θα βρείτε και τα ερείπια της αρχαίας Πόλης.
Σημειώστε πως ο δήμους Σικίνου διοργανώνει κάθε καλοκαίρι το κινηματογραφικό φεστιβάλ «Οι Μέρες Ντοκιμαντέρ» σε ανοιχτούς χώρους του νησιού, αξίζει αν το πετύχετε να παρακολουθήσετε κάποια προβολή. Επίσης σε όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού διοργανώνουν εκθέσεις, διάφορες παραστάσεις και συναυλίες με διάφορα είδη μουσικής με στόχο την προβολή του τοπικού πολιτισμού. Στη Σίκινο μπορείτε επίσης να κάνετε οινογευσία στο επισκέψιμο οινοποιείο «Μάναλης», δοκιμάστε το «Λιοσάτο» από ντόπιες ποικιλίες (6932272854 & 6932272857). Εννοείται πως θα πάρετε μαζί σας μάσκα και αναπνευστήρα για να εξερευνήσετε το βυθό του νησιού.
Must: η βουτιά στα Σαντοριναίικα και το κολύμπι στη Μαύρη Σπηλιά