Το Πακιστάν βρίσκεται στη μέση μιας οικονομικής κρίσης και έχει γίνει καθαρός εισαγωγέας πετρελαίου και φυσικού αερίου και άλλων βασικών ειδών. Η ενεργειακή οικονομία χτίστηκε κάποτε στο μοντέλο των ΗΠΑ όπου το πετρέλαιο ήταν φθηνό και οι πλούσιοι κυκλοφορούσαν με ακριβά εισαγόμενα αυτοκίνητα.
Προφανώς, αυτό δεν ήταν βιώσιμο. Το Πακιστάν χρησιμοποίησε τη στρατηγική του γεωγραφία για να πουλήσει τον τρόμο στο όνομα του Ισλάμ για να κερδίσει χρήματα. Πλούσια και ισχυρά έθνη χρησιμοποιούσαν τον πακιστανικό στρατό για ενοικίαση. Ο στρατός με τη σειρά του εκπαίδευσε μη κρατικούς παράγοντες για να πολεμήσουν με πληρεξούσιους πολέμους στο Αφγανιστάν, την Ινδία, το Μπαγκλαντές (πρώην Ανατολικό Πακιστάν) και όχι μόνο. Ήταν (και εξακολουθεί να είναι) ένα κράτος τρομοκρατίας, ένα απατεώνα έθνος.
Όσο το σχέδιο λειτουργούσε, το πακιστανικό κατεστημένο δεν χρειαζόταν να ασχοληθεί με χρήματα. Η οικονομία διασώθηκε σε ρεκόρ 22 φορές σε 75 χρόνια. Αυτό φαίνεται να είναι μία φορά κάθε τρεισήμισι χρόνια. Τα περισσότερα χρήματα τσέπωσαν οι πλούσιοι και ισχυροί που ζούσαν πριγκιπική ζωή με περιουσιακά στοιχεία σταθμευμένα σε ξένες χώρες.
Ο υπόλοιπος πληθυσμός δεν είχε αρκετό φαγητό, ηλεκτρισμό, εκπαίδευση κ.λπ. Τα βασικά είδη ανάγκης περιορίστηκαν για το ριζοσπαστικό Ισλάμ – το μεγαλύτερο όπλο του Πακιστάν – ένα ναρκωτικό που θα κρατήσει ανοιχτή τη στρόφιγγα της τρομοκρατίας και θα φέρει μερίσματα στο αστικό και στρατιωτικό κατεστημένο .
Ήταν τόσο άπληστοι που απατούσαν ακόμη και τους προστάτες τους. Από το 2002, οι ΗΠΑ πληρώνουν τα λειτουργικά έξοδα του πακιστανικού στρατού για την καταπολέμηση της Αλ Κάιντα στο Αφγανιστάν. Μέχρι το 2008, αποκαλύφθηκε (The Guardian, 27 Φεβρουαρίου 2008) ότι το 70% των 5,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ που δαπανήθηκαν είχαν εισπραχθεί.
Καμία οικονομία δεν μπορεί να επιβιώσει με αυτόν τον τρόπο και η πακιστανική οικονομία καταρρέει μόλις κλείσει η βρύση του χρήματος. Το Ισλαμαμπάντ πήγε στο Πεκίνο ως νέος προστάτης. Αλλά και αυτό δεν λειτουργεί. Η Κίνα κατασκεύασε σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής σε πακιστανική γη, αλλά αρνήθηκε να τους δώσει φθηνή ηλεκτρική ενέργεια.
Στην πραγματικότητα, η οικονομία έχει φτάσει σε τέτοιο πέρασμα που καμία χώρα δεν θα διακινδυνεύσει να τη σώσει μόνη της. Για μια οικονομία 260 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ το 2020, το Πακιστάν έχει συσσωρεύσει πάνω από 108 δισεκατομμύρια δολάρια μόνο σε εξωτερικό χρέος. Περίπου 9 δισεκατομμύρια δολάρια είναι πληρωτέα στο ΔΝΤ. Υπάρχουν 7 δισ. δολάρια σε βραχυπρόθεσμο χρέος, το οποίο πρέπει να αποπληρώσουν τα επόμενα τρία χρόνια.
Σύμφωνα με έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας για το 2022, ο λόγος του εξωτερικού χρέους προς τις εξαγωγές, που καθορίζει την ικανότητα αποπληρωμής, έχει φτάσει στο 390% υποδηλώνοντας σχεδόν χρεοκοπία. Τον Μάρτιο του 2022, το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών ήταν 4 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ. Τα κέρδη από εμβάσματα μειώθηκαν από 7,6 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ σε 7,1 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ.
Τα πράγματα έχουν χειροτερέψει από τότε. Ο πληθωρισμός έφτασε στο 13,8%. Η πακιστανική ρουπία υποτιμήθηκε έναντι του δολαρίου από 186 σε 202 τον τελευταίο ένα μήνα. Η εισροή στον ψηφιακό λογαριασμό Roshan, που ξεκίνησε από την κυβέρνηση Imran Khan για να προσελκύσει καταθέσεις από μη κατοίκους Πακιστανούς, μειώνεται. Τα συναλλαγματικά αποθέματα μειώθηκαν κάτω από τα 10 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, καλύπτοντας εισαγωγές λιγότερο από δύο μήνες.
Πέρυσι, ο πάροχος ευρετηρίου MSCI Inc υποβάθμισε το Πακιστάν σε αγορά συνόρων, τέσσερα χρόνια μετά την κατάταξή του σε αναδυόμενη αγορά. Αυτόν τον μήνα, ο οίκος αξιολόγησης Moody’s υποβάθμισε την προοπτική της οικονομίας από «σταθερή» σε «αρνητική», επικαλούμενη «αυξημένη εξωτερική ευπάθεια και αβεβαιότητα σχετικά με την εξασφάλιση εξωτερικής χρηματοδότησης για την κάλυψη των αναγκών της χώρας.
Σαφώς, η ικανότητα αποπληρωμής του Πακιστάν μειώνεται. Η χώρα τρέχει από την Κίνα στο ΔΝΤ για νέα δάνεια, χαλάρωση στους όρους αποπληρωμής κ.λπ.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της πακιστανικής εφημερίδας The Express Tribune, ο υπουργός Οικονομικών της χώρας, Miftah Ismail είπε πρόσφατα: «Το Πακιστάν πρόκειται να αποπληρώσει 21 δισεκατομμύρια δολάρια σε εξωτερικό χρέος το επόμενο οικονομικό έτος, επομένως είναι απαραίτητο να εισέλθει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ). ) πρόγραμμα δανείου (αξίας 6 δισ. USD) για τη διευθέτηση της απαιτούμενης χρηματοδότησης.»
Υπό την πίεση του ΔΝΤ, το Πακιστάν αύξησε πρόσφατα τις τιμές των καυσίμων αυτοκινήτων κατά σχεδόν 40% σε δύο εβδομάδες μεταξύ Μαΐου και Ιουνίου. Το τιμολόγιο ηλεκτρικής ενέργειας αυξάνεται κατά 46% σε ρουπία Πακιστάν 24,82/μονάδα (ινδική ρουπία 9,5/μονάδα).
Σκοπός της αύξησης του τιμολογίου ηλεκτρικής ενέργειας ήταν να διασφαλίσει τα φορολογικά κέρδη και να μειώσει το μη βιώσιμο χάσμα επιδοτήσεων. Από την άλλη πλευρά, έκανε την ηλεκτρική ενέργεια πολύ πιο δαπανηρή από ό,τι στην Ινδία, γεγονός που θα επηρεάσει περαιτέρω την ανθρώπινη ανάπτυξη.
Αλλά αυτό ήταν αναπόφευκτο σε μια χώρα που παράγει 50% ενέργεια καίγοντας δαπανηρό πετρέλαιο, φυσικό αέριο και ακόμη και εισαγόμενο φυσικό αέριο. Συγκριτικά, σχεδόν το 80% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην Ινδία και την Κίνα βασίζεται στον άνθρακα. Αυτό καθιστά το ηλεκτρικό ρεύμα φθηνό, εξασφαλίζει φορολογικά έσοδα για την κυβέρνηση και κρατά υπό έλεγχο τις ανάγκες εισαγωγών.
Οι Πακιστανοί ηγέτες δεν είχαν ποτέ χρόνο να σκεφτούν τέτοιες δομικές ασθένειες. Οδηγήθηκαν από μια πολιτική ατζέντα ενός σημείου να καταστρέψουν, να χλευάσουν και να διχάσουν τη μητρική και μεγαλύτερη γειτονική Ινδία. Το Πακιστάν γεννήθηκε από την Ινδία το 1947. Από τότε, η Ινδία είναι το κεντρικό θέμα της πακιστανικής πολιτικής.