Το Πακιστάν, μια χώρα βυθισμένη σε οικονομικά προβλήματα, κοινωνικοπολιτική αστάθεια και σεχταριστική βία, έχει από καιρό ομολογήσει μια πρώτη πυρηνική πολιτική κατά της Ινδίας. Ως εκ τούτου, οι αναφορές για το Πακιστάν που επιδιώκει τη δυνατότητα δεύτερου χτυπήματος από την Κίνα με αντάλλαγμα να επιτρέψει στο Πεκίνο να χτίσει μια στρατιωτική βάση στο λιμάνι της πόλης Gwadar φαίνονται περίεργες. Σύμφωνα με μια αναφορά στο Drop Site News από τους Murtaza Hussain και Ryan Grim, η Κίνα απέρριψε το αίτημα του Πακιστάν. Η έκθεση αναφέρει επιπλέον ότι το Ισλαμαμπάντ θέλει επίσης το Πεκίνο να το αποζημιώσει έναντι τυχόν πιθανών δυτικών πολιτικών και οικονομικών κυρώσεων στο μέλλον. Χρησιμοποιείται το λιμάνι Gwadar ως διαπραγματευτικό χαρτί από το Πακιστάν για να αξιοποιήσει μεγαλύτερη οικονομική βοήθεια και βοήθεια από την Κίνα;
Κίνα και λιμάνι Γκουαντάρ
Επίσημες συνομιλίες μεταξύ Πακιστάν και Κίνας σχετικά με τη μόνιμη παρουσία της τελευταίας στο Γκουαντάρ λέγεται ότι βρίσκονται σε εξέλιξη, με το Ισλαμαμπάντ να αναζητά οικονομικές εγγυήσεις από το Πεκίνο έναντι πιθανών μελλοντικών δυτικών κυρώσεων ή οικονομικών αποκλεισμών. Σχετικά, το λιμάνι Gwadar, που κατασκευάστηκε κυρίως με κινεζική χρηματοδότηση με τη μορφή επιχορηγήσεων, χρησιμεύει ως ζωτικό στοιχείο των στρατηγικών συμφερόντων της Κίνας με τη μορφή του Οικονομικού Διαδρόμου Κίνας-Πακιστάν. Ο πρωταρχικός στόχος του Πεκίνου ήταν πάντα να δημιουργήσει ένα ναυτικό λιμάνι στο Gwadar για να λειτουργούν και να ανεφοδιάζουν τα πλοία του και ως σταθμός στάσης στον Δυτικό Ινδικό Ωκεανό. Συγκεκριμένα, ενώ το Πακιστάν ήταν απρόθυμο να αναγνωρίσει δημόσια τα σχέδια της Κίνας να δημιουργήσει μια ναυτική βάση στο Γκουαντάρ, είναι ευρέως αποδεκτό ότι αυτό τελικά θα γίνει πραγματικότητα. Οι εκθέσεις αναφέρουν ότι το Πακιστάν έχει ήδη ξεκινήσει τη διαδικασία για την επίτευξη αυτού του στόχου.
Το Πακιστάν έχει κατά καιρούς δικαιολογήσει τη βυθοκόρηση του λιμανιού Gwadar επικαλούμενος την ανάγκη να επιτραπεί σε κινεζικά πλοία να ελλιμενιστούν. Ιδιωτικά, το Πακιστάν συνειδητοποιεί τη στρατηγική αξία μιας κινεζικής ναυτικής παρουσίας στον Δυτικό Ινδικό Ωκεανό για να αντισταθμίσει οποιαδήποτε ινδική παρουσία. Το Ισλαμαμπάντ αντιλαμβάνεται έτσι το πλεονέκτημα της παρουσίας του ναυτικού της PLA στην περιοχή δεδομένης της ευρύτερης περιφερειακής κατάστασης που επικρατεί σήμερα στη Μέση Ανατολή. Δεδομένου αυτού του σεναρίου, το αίτημα για δυνατότητα δεύτερου χτυπήματος σε αντάλλαγμα για μια βάση στο Gwadar φαίνεται να είναι διαπραγματευτικό χαρτί. Το Πακιστάν πάντα ήθελε περισσότερα και προσπαθεί να αποσπάσει το μέγιστο από την Κίνα, σε αντάλλαγμα για να επιτρέψει στο Πεκίνο να χτίσει μια ναυτική βάση στο Γκουαντάρ.
Για δεκαετίες, η Κίνα βοηθά το Πακιστάν να δημιουργήσει το πυρηνικό του οπλοστάσιο, συμπεριλαμβανομένης της μεταφοράς σχεδίων όπλων και πυραύλων. Μάλιστα, ορισμένοι αναλυτές υποψιάζονται ότι η Κίνα παρείχε στο Πακιστάν τακτικά πυρηνικά όπλα (TNW). Δεδομένης της πολύπλευρης στρατηγικής συνεργασίας μεταξύ Κίνας και Πακιστάν, υπό την ομπρέλα της οποίας το Πεκίνο έχει ήδη εξοπλίσει το Πακιστάν με τα μέσα για την πυρηνική αποτροπή πλήρους φάσματος, τίθεται το ερώτημα: θα έκανε το Πακιστάν πραγματικά μια τόσο τολμηρή απαίτηση, ειδικά σε αντάλλαγμα για την κατασκευή της Κίνας στρατιωτική ναυτική βάση στο Γκουαντάρ;
- Διαφήμιση –
Η ικανότητα δεύτερου χτυπήματος υποστηρίζεται από την ικανότητα ενός έθνους να αντέχει σε ένα πρώτο χτύπημα ενός αντιπάλου και να ανταποδώσει προκαλώντας ουσιαστική ζημιά σε αντίθεση. Η στρατηγική πυρηνικής αποτροπής και πολεμικής μάχης του Πακιστάν υπάρχει για να αντισταθμίσει τις συμβατικές και πυρηνικές δυνατότητες της Ινδίας. Σε αντίθεση με την Ινδία, το Πακιστάν δεν έχει υποστηρίξει ποτέ μια πυρηνική πολιτική «χωρίς πρώτη χρήση», αφήνοντας την πόρτα ανοιχτή για ένα πρώτο χτύπημα. Ο υποστράτηγος Khalid Kidwai (επ.), πρώην γενικός διευθυντής της Διεύθυνσης Στρατηγικών Σχεδίων του Πακιστάν, είχε εντοπίσει (στις αρχές της δεκαετίας του 2000) τέσσερις κόκκινες γραμμές στις οποίες το Πακιστάν μπορούσε πρώτα να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα: εδαφικές απώλειες, οικονομική κατάρρευση, στρατιωτική τριβή και αστάθεια του καθεστώτος . Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, το πυρηνικό δόγμα του Πακιστάν εξελίχθηκε σε αποτροπή πλήρους φάσματος, κυρίως ως απάντηση στην ανάπτυξη της πυρηνικής στάσης και των δυνατοτήτων της Ινδίας.
Αποτρεπτική στάση πλήρους φάσματος
Αποτροπή πλήρους φάσματος σημαίνει να έχεις τη δυνατότητα χρήσης πυρηνικών όπλων σε όλους τους τομείς. Με σημαντική κινεζική βοήθεια, το Πακιστάν βρίσκεται στη διαδικασία απόκτησης μιας τέτοιας ικανότητας τόσο όσον αφορά τα όπλα όσο και τις πλατφόρμες παράδοσης. Η Ινδία, φυσικά, παραμένει το πρωταρχικό στρατηγικό μέλημα για το Πακιστάν. Σήμερα, ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή και τα διδάγματα από τη σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας έχουν κάνει το Πακιστάν επιφυλακτικό για την κατάσταση που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει στο μέλλον. Ωστόσο, όπως υποστηρίζει το έγγραφο του Carnegie Endowment for International Peace του 2016, η Ινδία όχι μόνο αύξησε το πυρηνικό της οπλοστάσιο, αλλά και διαφοροποίησε τις πλατφόρμες από τις οποίες μπορεί να παραδώσει πυρηνικά όπλα. Επιπλέον, το πρόγραμμα βαλλιστικής πυραυλικής άμυνας παρέχει ένα επιπλέον επίπεδο προστασίας έναντι των πυραύλων του Πακιστάν και άλλων πλατφορμών. Ως εκ τούτου, το Πακιστάν έχει αλλάξει θέσεις με την πάροδο του χρόνου για να προετοιμαστεί για οποιοδήποτε ενδεχόμενο.