Πλήρως εκτεθειμένη είναι η Αθήνα μετά την αποκάλυψη για τις σχέσεις του νέου επικεφαλής του ΟΑΣΕ με τζιχαντιστές!
Η εκλογή του ανθέλληνα Φεριντούν Σινιρλίογλου στη θέση του Γενικού Γραμματέα του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) με την υποστήριξη μάλιστα Ελλάδας και Κύπρου (σ.σ. με ομόφωνη απόφαση των 57 κρατών μελών για τον διορισμό του), είναι ένα εθνικό έγκλημα, μια πράξη μειοδοσίας.
Γιατί;
”Μια άκρως αμφιλεγόμενη προσωπικότητα ευθυγραμμισμένη με τον ισλαμιστή πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εξελέγη για να υπηρετήσει ως γενικός γραμματέας του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), μια περιφερειακή οργάνωση ασφαλείας 57 μελών που εκτείνεται στη Βόρεια Αμερική, την Ευρώπη και την Κεντρική Ασία, που αντιμετωπίζει σήμερα σοβαρές δυσκολίες ως αποτέλεσμα της ρωσο-ουκρανικής σύγκρουσης.
Ο Feridun Sinirlioğlu, διπλωμάτης καριέρας με αμφιλεγόμενη ιστορία — συμπεριλαμβανομένης της διεξαγωγής μυστικών διαπραγματεύσεων με το Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και τη Συρία (ISIS) και υπέρμαχος μιας επιχείρησης ψευδούς σημαίας στη Συρία για να δικαιολογήσει μια ένοπλη εισβολή — διορίστηκε γενικός γραμματέας του ΟΑΣΕ τον Δεκέμβριο 6, 2024.
Η υποψηφιότητά του έγινε κατά τη διάρκεια της προεδρίας της Μάλτας, τη στιγμή που ο ΟΑΣΕ — που αρχικά ιδρύθηκε κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου για την προώθηση της ειρήνης, της σταθερότητας και της συνεργασίας μέσω διαλόγου για την πρόληψη των συγκρούσεων, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τον έλεγχο των όπλων — έχει παραλύσει λόγω παρεμπόδισης από τη Ρωσία, το Αζερμπαϊτζάν και την Τουρκία. , οι οποίες έχουν μπλοκάρει βασικές αποφάσεις εντός του οργανισμού.
Ο Sinirlioğlu δεν συμπεριλήφθηκε στον αρχικό κατάλογο των κορυφαίων υποψηφίων που πρότεινε η Μάλτα, η σημερινή πρόεδρος του ΟΑΣΕ, νωρίτερα φέτος. Ο κορυφαίος υποψήφιος για τη θέση ήταν ο Igli Hasani, υπουργός Εξωτερικών της Αλβανίας και έμπειρος εκπρόσωπος του ΟΑΣΕ, ο οποίος είχε συγκεντρώσει την υποστήριξη της πλειοψηφίας από τα κράτη μέλη.
Ωστόσο, οι πολιτικές εσωτερικές διαμάχες μεταξύ των κρατών μελών, εκμεταλλευόμενες την απαίτηση ομοφωνίας του ΟΑΣΕ για τη λήψη αποφάσεων, εμπόδισαν τον Χασάνι να εμφανιστεί ως ενιαίος υποψήφιος. Περιέργως, η Τουρκία, με απροσδόκητη υποστήριξη από την αντίπαλό της Ελλάδα — η οποία είχε προτείνει τη Μαρία Τελαλιάν, νομική σύμβουλο του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, για τη διεύθυνση του Γραφείου Δημοκρατικών Θεσμών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ODIHR) — προώθησε με επιτυχία τον Σινιρλίογλου ως συμβιβαστικό υποψήφιο.
Η Ρωσία, που παραδοσιακά ασκούσε σημαντική επιρροή εντός του ΟΑΣΕ, επέλεξε επίσης να υποστηρίξει τον Τούρκο υποψήφιο, δεδομένης της απόφασης της Άγκυρας να απόσχει από τη συμμετοχή στις δυτικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας και του ρόλου της στην παράκαμψη των οικονομικών και οικονομικών περιορισμών μέσω του τουρκικού εδάφους.
Αυτή δεν είναι η πρώτη περίπτωση που η Τουρκία παρεμποδίζει τη διαδικασία επιλογής υποψηφίων για την ανώτατη ηγεσία του ΟΑΣΕ. Το 2020, η Άγκυρα μπλόκαρε ένα πακέτο πρότασης ηγεσίας αφού το ODIHR επέτρεψε τη συμμετοχή οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων που επικρίνουν την κυβέρνηση του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για ζητήματα όπως το κράτος δικαίου, η καταστολή των μέσων ενημέρωσης και οι παραβιάσεις των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η Τουρκία χαρακτήρισε ψευδώς πολλές διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως «τρομοκράτες» και επέκρινε σφοδρά τον ΟΑΣΕ για τη συμμετοχή των εκπροσώπων τους σε εκδηλώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η κατηγορία των επικριτών και των αντιπάλων για κατασκευασμένες κατηγορίες για τρομοκρατία έγινε χαρακτηριστικό γνώρισμα της κυβέρνησης Ερντογάν, η οποία έχει φυλακίσει άδικα δεκάδες χιλιάδες διαφωνούντες την τελευταία δεκαετία.
Αν και ο ΟΑΣΕ δεν ασκεί πλέον την ίδια επιρροή στις ευρωπαϊκές υποθέσεις που είχε κάποτε και αντιμετώπισε αυξανόμενες πιέσεις από ορισμένα κράτη μέλη, εξακολουθεί να ασκεί σημαντική επιρροή σε τομείς όπως η παρακολούθηση εκλογών, η παρακολούθηση των ελευθεριών του Τύπου και η διασφάλιση των δικαιωμάτων των εθνικών μειονοτήτων.
Αν και η θέση του γενικού γραμματέα στον ΟΑΣΕ απαιτεί ουδετερότητα και ανεξαρτησία, το προφίλ του γενικού γραμματέα μπορεί ωστόσο να επηρεάσει τις επιχειρήσεις του οργανισμού. Ο Sinirlioğlu, ένας έμπιστος πιστός του Προέδρου Ερντογάν, αναμένεται να αξιοποιήσει κάθε διαθέσιμο περιθώριο για να προστατεύσει την κατασταλτική κυβέρνηση Ερντογάν από τον διεθνή έλεγχο για παραβιάσεις ελεύθερων και δίκαιων εκλογών, κατάχρηση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μεταχείριση μειονοτήτων.
Το ιστορικό του εγείρει σημαντικές ανησυχίες για τον ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει ως γενικός γραμματέας του ΟΑΣΕ. Έχει αποδειχθεί περισσότερο πολιτικός και κομματικός επιχειρηματίας παρά διπλωμάτης καριέρας, δίνοντας συχνά προτεραιότητα στα πολιτικά συμφέροντα έναντι των παραδοσιακών αρχών της διπλωματικής δέσμευσης.
Παρά την έλλειψη της αρχαιότητας που συνήθως απαιτείται για τη θέση, ο Ερντογάν διόρισε τον Sinirlioğlu ως υφυπουργό του υπουργείου Εξωτερικών το 2009, έναν ρόλο που παραδοσιακά κρατούσε για δύο έως τρία χρόνια. Ωστόσο, ο Sinirlioğlu υπηρέτησε ασυνήθιστα με αυτή την ιδιότητα μέχρι το 2016, ξεπερνώντας κατά πολύ την τυπική θητεία.
Κατηγορήθηκε συχνά για νεποτισμό και κατάχρηση των πόρων του υπουργείου κατά τη διάρκεια της θητείας του ως υφυπουργού. Σε μία περίπτωση, φέρεται να είχε χρεώσει δεκάδες χιλιάδες ευρώ σε προσωπικά έξοδα γευμάτων για ένα μόνο ταξίδι χωρίς να παράσχει τιμολόγια, γεγονός που οδήγησε σε δυσαρέσκεια στο λογιστικό γραφείο του υπουργείου.
Ενώ υπηρετούσε ως υφυπουργός, ο Sinirlioğlu διόρισε τη σύζυγό του, Ayşe, σε ανώτερη θέση στο υπουργείο, καθιστώντας την αναπληρώτρια υφυπουργό τον Σεπτέμβριο του 2014. Επίσης ανέθεσε παράνομα την επίσημη κατοικία του τουρκικού προξενείου στο Ντουμπάι στον γιο του για σχεδόν ένα χρόνο, ακόμη και αν και ο γιος εργαζόταν σε μια ιδιωτική βρετανική εταιρεία. Ο Sinirlioğlu εμπόδισε τον διορισμό νέου γενικού εισαγγελέα για να επιτρέψει στον γιο του να συνεχίσει να μένει εκεί.
Το 2014, ο Sinirlioğlu είχε εμπλακεί σε μια συνωμοσία που αφορούσε τη σκόπιμη παράδοση του Γενικού Προξενείου της Τουρκίας και του προσωπικού του προξενείου στη Μοσούλη στο ISIS, με αποτέλεσμα να κρατηθούν όμηροι από το ISIS. Αυτή η κίνηση ήταν μέρος μιας στρατηγικής για τη διευκόλυνση των διαπραγματεύσεων με το ISIS, που οδήγησε στην απελευθέρωση κρατουμένων του ISIS από τις τουρκικές φυλακές και οικονομικά οφέλη από το λαθραίο πετρέλαιο.
Ο Öztürk Yılmaz, τότε γενικός πρόξενος στη Μοσούλη, κατηγόρησε την τουρκική κυβέρνηση ότι ξεπούλησε τους ομήρους για να επωφεληθεί από το πετρέλαιο του ISIS στη Συρία. Αποκάλυψε ότι οι πολυάριθμες προσπάθειές του να πείσει τις τουρκικές αρχές να εξαπολύσουν αεροπορικές επιδρομές στα στρατεύματα του ISIS αγνοήθηκαν και ότι τα τηλεγραφήματα έκτακτης ανάγκης που έστειλε στην Άγκυρα εξαφανίστηκαν, υποδηλώνοντας ότι ο Sinirlioğlu συμμετείχε σε συγκάλυψη της κατάστασης.
Ο Sinirlioğlu έχει μακρά ιστορία ενορχήστρωσης μυστικών επιχειρήσεων για τον Ερντογάν, συμπεριλαμβανομένων συζητήσεων το 2014 σχετικά με μια επιχείρηση ψευδούς σημαίας για να δικαιολογήσει μια στρατιωτική εισβολή στη Συρία. Η εμπλοκή του σε τέτοιες επιχειρήσεις αναδεικνύει ένα σταθερό μοτίβο χρήσης κρυφών τακτικών για πολιτικό και οικονομικό όφελος.
Ήταν ένας από τους ένθερμους υποστηρικτές της ένοπλης σύγκρουσης, όπως αποκαλύφθηκε σε μια ηχογράφηση που διέρρευσε από τον Μάρτιο του 2014 στην οποία ο ίδιος, ο τότε αρχηγός της υπηρεσίας πληροφοριών της Τουρκίας (MIT) Χακάν Φιντάν και άλλοι ακούγονταν να συζητούν την πιθανότητα στρατιωτικής επέμβασης στη Συρία μέσω ενός επιχείρηση ψευδούς σημαίας ενορχηστρωμένη από το MIT.
Ο Sinirlioğlu ήταν ιδιαίτερα επιθετικός κατά τη διάρκεια της συνάντησης, υποστήριξε για στρατιωτική εισβολή στη Συρία, ενώ ο Fidan πρότεινε τρόπους για να κατασκευάσει ένα πρόσχημα, λέγοντας: «Αν χρειαζόταν, θα έστελνα τέσσερις άνδρες στη Συρία. [Τότε] θα τους έβαζα να ρίξουν οκτώ βλήματα όλμων κατά της τουρκικής πλευράς και να δημιουργήσουν μια δικαιολογία για πόλεμο».
Ωστόσο, ο στρατός αντιστάθηκε στην ιδέα μέχρι το 2016, όταν η κυβέρνηση Ερντογάν εκκαθάρισε σχεδόν όλους τους αξιωματικούς που συνδέονται με το ΝΑΤΟ που αντιτάχθηκαν στον πόλεμο στη Συρία μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος, η οποία θεωρήθηκε ευρέως ως μια επιχείρηση ψεύτικη σημαία.
Ο ρόλος του γενικού γραμματέα του ΟΑΣΕ παρέχει στον Sinirlioğlu μοναδική πρόσβαση σε ηγέτες και θεσμούς σε εθνικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο, τοποθετώντας τον να συλλέγει πληροφορίες για λογαριασμό της κυβέρνησης Ερντογάν και ενδεχομένως να επηρεάζει αποφάσεις κεκλεισμένων των θυρών.
