Τι αναφέρει ο αρχηγός των Κούρδων:
”Ζούμε σε μια εποχή και κόσμο όπου τα γεγονότα αλληλοκαλύπτονται, νέα πεδία μάχης εμφανίζονται καθημερινά, οι πολιτείες κηρύσσουν πολέμους και τα ειδησεογραφικά μέσα αναβοσβήνουν συνεχώς θλιβερούς αριθμούς: δολοφονημένοι άνθρωποι, κακοποιημένες γυναίκες και παιδιά και καμένα δάση αναφέρονται σαν να ήταν απλά στατιστικά στοιχεία, αποκομμένα από τις ζωές που αντιπροσωπεύουν.
Κατά συνέπεια, ο κόσμος φαίνεται καταδικασμένος σε καταστροφή και πόλεμο. Αυτή η απευαισθητοποίηση είναι μέρος μιας ευρύτερης προσπάθειας αποξένωσης των ανθρώπων από την ανθρωπιά τους, ενθαρρύνοντας την εξατομίκευση και τον κατακερματισμό της κοινωνίας που ευνοεί την πολιτική απελπισία και αστοχία. Ωστόσο, κάτω από αυτή την κρατικά καθοδηγούμενη προπαγάνδα, είναι σαφές ότι η καπιταλιστική νεωτερικότητα αντιμετωπίζει μια βαθιά κρίση. Πολιτικές, στρατιωτικές και οικονομικές κλιμακώσεις, μαζί με μια διαρκή εκστρατεία κατά της κοινωνίας, είναι ενδεικτικές του επικείμενου τέλους της καπιταλιστικής εποχής. Σε αυτήν την περίοδο, που προσφέρει την ευκαιρία να χτιστεί μια εναλλακτική στην καπιταλιστική νεωτερικότητα, η οργανωμένη επαναστατική αντίσταση είναι κρίσιμη για την οικοδόμηση ενός πραγματικά δημοκρατικού κοινωνικού συστήματος.
Το καπιταλιστικό σύστημα έχει επεκτείνει την εμβέλειά του σε μεγάλο μέρος του κόσμου, φέρνοντας μαζί του μια ατομικιστική, αυταρχική και καταναλωτική νοοτροπία. Μια περιοχή στην οποία ιμπεριαλιστικές δυνάμεις όπως οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και τα ευρωπαϊκά κράτη αγωνίζονται για τον έλεγχο και την αφομοίωση εδώ και αιώνες είναι η Μέση Ανατολή. Η αφθονία των ορυκτών πόρων της Μέσης Ανατολής και οι στρατηγικοί εμπορικοί της δρόμοι που συνδέουν την Ασία, την Αφρική και την Ευρώπη έχουν απλώς αυξήσει τη σημασία της, ιδιαίτερα εν μέσω των συγκρούσεων των πόρων της εποχής μας. Ο αγώνας για την εξουσία μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, που μπορεί να εμφανίζονται ως συγκρουόμενες ιδεολογίες, είναι στην ουσία ανταγωνισμός μεταξύ των δυνάμεων με τον ίδιο στόχο: την κοινωνική εκμετάλλευση.
Από την ίδρυσή του, το τουρκικό κράτος διαδραμάτισε κεντρικό ρόλο σε αυτόν τον περιφερειακό αγώνα. Λειτουργώντας ως το ανατολικό μέτωπο του ΝΑΤΟ, η Τουρκία έχει εργαστεί για να επιβάλει τον εθνικισμό και τον καπιταλισμό στη Μέση Ανατολή και να εξαλείψει κάθε αντίθεση. Ήταν ως απάντηση σε αυτό το αυτοκρατορικό, κοινωνιοκτόνο σχέδιο που εμφανίστηκε το κουρδικό κίνημα ελευθερίας υπό την ηγεσία του Αμπντουλάχ Οτσαλάν. Αυτό το κίνημα αγωνίζεται όχι μόνο για τα δικαιώματα των Κούρδων αλλά και για μια δημοκρατικά σοσιαλιστική Μέση Ανατολή. Έχει αντέξει σε διάφορες ιμπεριαλιστικές επιθέσεις που έχουν διαλύσει πολλά άλλα επαναστατικά κινήματα.
Ακόμη και η διεθνής συνωμοσία του ΝΑΤΟ και η απαγωγή του Αμπντουλάχ Οτσαλάν πριν από 26 χρόνια δεν πέτυχε τον στόχο της, λόγω του οράματος του Οτσαλάν για μια μη κρατική κοινωνία που έχει τις ρίζες της στην απελευθέρωση των γυναικών, την οικολογία και τη δημοκρατία. Περνώντας από την αντίσταση στον ενεργό αγώνα, το κίνημα κινητοποιείται στρατηγικά για να σταματήσει την περαιτέρω γενοκτονία, την καπιταλιστική επέκταση και την πολιτιστική αφομοίωση στη Μέση Ανατολή, ειδικά με την αντιμετώπιση του τουρκικού φασισμού.
Για χρόνια, η επανάσταση στο Κουρδιστάν έχει προκαλέσει σημαντικά πλήγματα στο φασιστικό σύστημα της Τουρκίας, με αποτέλεσμα να πέσει σε οικονομική, πολιτική και κοινωνική κρίση.
Αυτή η δυναμική οδήγησε ακόμη και διεθνείς δυνάμεις να επανεξετάσουν την αξία και τη σταθερότητα της Τουρκίας, όπως αποδεικνύεται από πρωτοβουλίες όπως η ενεργειακή οδός IMEC (India Middle East Europe Corridor), που εγκρίθηκε στην τελευταία σύνοδο κορυφής της G20, η οποία παρακάμπτει εμφανώς την Τουρκία. Μπορεί να θεωρηθεί ως ένα σήμα για τις ΗΠΑ που αναζητούν εναλλακτικές λύσεις που δεν απαιτούν το τουρκικό κράτος.
Οι πρόσφατες εξελίξεις στην Τουρκία μπορούν να γίνουν κατανοητές και σε αυτό το πλαίσιο: Η πρόσφατη εκστρατεία, «Ελευθερία για τον Abdullah Öcalan – Για μια πολιτική λύση στο κουρδικό ζήτημα», που ξεκίνησε στις 10 Οκτωβρίου 2023, από διεθνείς φίλους του κουρδικού λαού υποστηρίζει τους αναζήτηση μιας πολιτικής λύσης στο κουρδικό ζήτημα, και είναι μια συνολική επίθεση, με στόχο τη διασφάλιση της ελευθερίας του Οτσαλάν και το άνοιγμα του δρόμου για τον εκδημοκρατισμό της Μέσης Ανατολής. Αυτή η εκστρατεία, ως μέρος μιας πολιτικής, κοινωνικής, οργανωτικής και στρατιωτικής επίθεσης έχει πλήξει σκληρά τον τουρκικό φασισμό με αυξανόμενη διεθνή υποστήριξη, νέες οργανωτικές προσπάθειες στο βόρειο Κουρδιστάν, την ενίσχυση της αυτόνομης διακυβέρνησης στη βορειοανατολική Συρία και την εξάπλωση του «Jin, Jiyan». , Azadî» φιλοσοφία βασισμένη στις ιδέες του Öcalan.
Το σύνθημα που αντηχεί παγκοσμίως, από την Ινδία στη Μιανμάρ έως τα ακαδημαϊκά και κυβερνητικά ιδρύματα, υποδηλώνει ότι έχει διεθνή απήχηση του μηνύματος του Οτσαλάν. Στο μεταξύ, ο στρατός του τουρκικού κράτους συνεχίζει να αντιμετωπίζει ήττα μετά την ήττα ενάντια στην ένοπλη αντίσταση του Αντάρτικου στα βουνά. Παρά την υποστήριξη υψηλής τεχνολογίας του ΝΑΤΟ και τα υπερσύγχρονα όπλα, ο στρατός της Τουρκίας δεν μπόρεσε να κατακτήσει τις αμυντικές περιοχές Medya στο νότιο Κουρδιστάν, και ο ισχυρισμός της τουρκικής κυβέρνησης ότι εξάλειψε τις δυνάμεις των ανταρτών στο Βορρά (βόρειο Κουρδιστάν) αντικρούεται από συνεχιζόμενες έντονες μάχες στην περιοχή.
Στις τουρκικές μητροπόλεις και οικονομικά κέντρα, οι αστικές πολιτοφυλακές διατηρούν σταθερή αντίσταση, συμπεριλαμβανομένης μιας δράσης στις 23 Οκτωβρίου 2023, από τους αντάρτες μαχητές Şehîd Asya Ali και Şehîd Rojger Helîn στην Άγκυρα. Η επίθεσή τους σε ένα κρίσιμο κέντρο παραγωγής για τα μαχητικά drones της Τουρκίας έδειξε ότι οι μαχητές του PKK, παρά τις εκτεταμένες προσπάθειες πληροφοριών αντιστέκονται.”
