Αυτή η ανάρτηση επεκτείνεται στους τύπους στόχων που χτυπήθηκαν, με έμφαση στην υποδομή αεράμυνας και παραγωγής πυραύλων. Αεράμυνα Το Ιράν διέθετε ένα γενικό δίκτυο αεράμυνας κυρίως γύρω από την Τεχεράνη και ένα σύστημα άμυνας σημείου που παρέχει αυτό που είναι γνωστό στο πεδίο ως «προστασία σημείου» για συγκεκριμένες στρατηγικές εγκαταστάσεις.
Η γενική αεράμυνα βασιζόταν σε ένα δίκτυο πυραύλων S-300 με ραντάρ ικανά να ανιχνεύουν εναέριους στόχους σε βεληνεκές 150–600 km (ανάλογα με το αν είναι αεροσκάφος ή βαλλιστικός πύραυλος). Τέσσερις από αυτές τις μπαταρίες αναπτύχθηκαν γύρω από την Τεχεράνη και, σύμφωνα με αναφορές, όλες καταστράφηκαν.
Υπήρχαν επίσης μερικές μπαταρίες S-200, μία κοντά στο διεθνές αεροδρόμιο, με στόχο την προστασία ενός συγκροτήματος ενεργειακής υποδομής (πετρέλαιο και φυσικό αέριο) στο συγκρότημα Bandar Imam. Αυτή η μπαταρία καταστράφηκε, αν και η υποδομή παραμένει άθικτη προς το παρόν. Ωστόσο, η Τεχεράνη κατανοεί τώρα ξεκάθαρα ότι οι πόροι φυσικού αερίου και πετρελαίου της είναι εξαιρετικά ευάλωτοι.
Αυτό είναι ζωτικής σημασίας υπό το φως των κριτικών για τη μη στόχευση υποδομών φυσικού αερίου. Η χθεσινή επίθεση έστειλε ένα σαφές μήνυμα για τη φύση των επιθέσεων που θα ακολουθήσουν εάν το Ιράν επιλέξει να απαντήσει. Εκτός από αυτές τις μπαταρίες, ένα μεγάλο ραντάρ ήταν τοποθετημένο στο νοτιοανατολικό Ιράν, που εξυπηρετούσε τον στρατιωτικό αεροπορικό έλεγχο με τεράστια εμβέλεια πάνω από 1.000 km, καλύπτοντας ουσιαστικά το Ιράκ, την Ιορδανία και τμήματα της Συρίας.
Αυτό το ραντάρ χρησίμευσε ως το κύριο σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης του Ιράν, το οποίο επίσης καταστράφηκε στο χτύπημα. Το αποτέλεσμα της εξάλειψης αυτών των ραντάρ είναι ουσιαστικά η πλήρης αεροτυφλότητα για το Ιράν, επιτρέποντας υψηλό επίπεδο εναέριας ελευθερίας για περαιτέρω δράση εάν είναι απαραίτητο, επιτρέποντάς μας να χτυπήσουμε σχεδόν οποιονδήποτε στόχο στο ιρανικό έδαφος. Υποδομή παραγωγής πυραύλων Αρκετές εγκαταστάσεις χτυπήθηκαν, συμπεριλαμβανομένων περίπου 16 πλανητικών μίξερ.
Αυτοί οι αναμικτήρες είναι υπεύθυνοι για την ανάμειξη βαρέων, παχύρρευστων υλικών σχεδόν στην τελειότητα, ένα κρίσιμο βήμα στην παραγωγή στερεών καυσίμων. Η διασφάλιση ότι δεν υπάρχουν περιοχές με υψηλή συγκέντρωση καυσίμου είναι απαραίτητη για την αποφυγή ανεξέλεγκτη ανάφλεξη κατά την αποθήκευση ή την εκτόξευση. Το στερεό καύσιμο χρησιμοποιείται κυρίως σε πυραύλους εδάφους-εδάφους για συστήματα επιτάχυνσης και ελιγμών, επιτρέποντας τη μακροπρόθεσμη αποθήκευση και την ταχεία εκτόξευση χωρίς την ανάγκη ανεφοδιασμού.
Η αδυναμία παραγωγής στερεών καυσίμων θα εμποδίσει την κατασκευή πυραύλων του Ιράν για το άμεσο μέλλον, αναγκάζοντάς το να βασιστεί στα υπάρχοντα αποθέματα πυραύλων και να επανεξετάσει τις στρατηγικές εξοπλισμού τους ελλείψει παραγωγικών δυνατοτήτων. Ωστόσο, το Ιράν είχε προηγουμένως αναγνωρίσει την ευπάθεια των πλανητικών μίξερ και δημιούργησε ένα εργοστάσιο για την παραγωγή τους στην εγχώρια αγορά.
Χθες το βράδυ, αυτό το εργοστάσιο καταστράφηκε επίσης, περιπλέκοντας περαιτέρω τις προσπάθειες για την αποκατάσταση των χαμένων δυνατοτήτων. Αυτή η επιχείρηση παρουσίασε εξαιρετικές εναέριες δυνατότητες εκτεταμένες στο όριο, σε συνδυασμό με τεχνολογία αιχμής, ακριβή συλλογή και ανάλυση πληροφοριών και χρήση σε πραγματικό χρόνο της επόμενης γενιάς πυραυλικών συστημάτων.