Με πρωτοφανές θράσος, αντί τουλάχιστον να απολογηθεί, αντέδρασε η κυβέρνηση στην αποκάλυψη -που είχε πρωτοσέλιδο χθες η «δημοκρατία» -για την ντροπιαστική παρουσία Ελληνα αξιωματικού στη γιορτή των Τούρκων για το αιματοκύλισμα του Ελληνισμού στη Σμύρνη. Και όχι μόνο δεν έπεσαν κεφάλια για το μείζον αυτό εθνικό ατόπημα, αλλά ο εκπρόσωπος του κ. Μητσοτάκη, Π. Μαρινάκης, είχε και την αναίδεια, μετατρέποντας το μαύρο σε άσπρο, να ισχυριστεί ότι δήθεν η εφημερίδα μας κάνει «κακό στη χώρα», όταν η ίδια η κυβέρνηση είναι αυτή που λειτουργεί μονίμως ως ρίψασπις.
Τεράστια αποδεικνύεται παράλληλα η ευθύνη και του μιντιακού συστήματος που «έθαψε» το θέμα, δρώντας, διά της σιωπής και της ανοχής, ως συναυτουργός της κυβέρνησης στη διαρκή υποχωρητικότητά της έναντι της Τουρκίας. Σε μια κανονική χώρα όμως, όπου η δημοσιογραφία ελέγχει την εξουσία και η αντιπολίτευση την κυβέρνηση, σήμερα οι επιτελάρχες του Μαξίμου δεν θα μπορούσαν να σταθούν υπό τη σκιά αυτού του εθνικά εξευτελιστικού γεγονότος. Αν οι θεσμοί λειτουργούσαν ανεξάρτητα και χωρίς δεσμεύσεις, το ΓΕΕΘΑ θα είχε διατάξει αμέσως ΕΔΕ για το πώς και από ποιον ελήφθη η απόφαση, ενώ οι αρχηγοί θα είχαν απολογηθεί δημόσια για το γεγονός πως Ελληνας αξιωματικός παρέστη στη γιορτή των Τούρκων για τη σφαγή της Σμύρνης. Και εάν η προσωπική αξιοπρέπεια υπερτερούσε των υποχωρήσεων για χάρη της προσωπικής ανέλιξης, ο συγκεκριμένος αξιωματικός των Ενόπλων Δυνάμεων θα είχε δηλώσει μόνος τη παραίτησή του ύστερα από αυτή την εθνική ντροπή.
Ωστόσο στην Ελλάδα του Κ. Μητσοτάκη τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει. Το Μαξίμου, που παραμένει και ο βασικός ένοχος αυτού του πρωτοφανούς εγκλήματος εις βάρος της Ιστορίας μας, παρέμεινε σιωπηλό, αποφεύγοντας οποιαδήποτε εξήγηση. Αντίθετα, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος-λασπολόγος Π. Μαρινάκης άγγιξε το σύνηθες επίπεδο της χυδαιότητάς του, επιχειρώντας, στη διάρκεια ραδιοφωνικής του συνέντευξης στον Real fm, να παρουσιάσει τη «δημοκρατία» ως αντεθνική εφημερίδα επειδή ανέδειξε το θέμα που έφερε πρώτο στο φως το Militaire.gr του Π. Καρβουνόπουλου. Για απάντηση, φυσικά, ούτε λόγος…
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε υπουργέ, εγώ κρατώ αυτό που είπατε νωρίτερα ότι πήραμε το μήνυμα, κάνουμε πολλά, αλλά, προφανώς, από αυτά που μου δείχνει η δημοσκόπηση πρέπει να κάνουμε περισσότερα. Μία τελευταία ερώτηση, θέλω απάντηση επειδή πιέζομαι από ακροατές να σας ρωτήσω. Εχω μπροστά μου τη «δημοκρατία» που λέει σήμερα: «Αδιανόητο. Δεν ξανάγινε τέτοιο εθνικό ατόπημα. Τα σέβη μας για την καταστροφή της Μικράς Ασίας». Οτι η Ελλάδα έστειλε υποστράτηγο στη γιορτή της Ημέρας της Νίκης, που έγινε στην τουρκική πρεσβεία. Είναι το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «δημοκρατία». Και έχω πάρα πολλά ερωτήματα ακροατών γι’ αυτό.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Θα σας πω κάτι. Επειδή το τελευταίο χρονικό διάστημα έχω κληθεί πάρα πολλές φορές ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης να απαντήσω σε μια σειρά από δημοσιεύματα αυτής της λογικής, έχω πει πολλές φορές ότι, όταν η αντιπολίτευση, ακόμα και σκληρή, είναι σε κάποια συγκεκριμένα όρια, είναι θεμιτή και είναι απαραίτητη για οποιαδήποτε κυβέρνηση. Οταν η αντιπολίτευση ξεπερνάει αυτά τα όρια και φτάνει στο τέλος να γίνεται αντιπολίτευση στη χώρα, είτε αυτό γίνεται από ένα κόμμα είτε γίνεται από ένα μέσο, τότε νομίζω ότι αυτό το πράγμα μόνο κακό κάνει σε μια σειρά από ζητήματα. Για την αντιμετώπιση του ζητήματος…
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αρα, λέτε ότι υπήρξε εκπροσώπηση, αλλά αυτό δεν οδηγεί στο συμπέρασμα που βγάζει η εφημερίδα.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Η Ελλάδα σε επίπεδο αμυντικό, σε επίπεδο διπλωματικό, σε επίπεδο εικόνας και στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο επί των ημερών του Κυριάκου Μητσοτάκη πιο ισχυρή δεν έχει υπάρξει ποτέ. Η Ελλάδα όχι απλά δεν έχει βάλει στο ζύγι οποιοδήποτε ζήτημα κόκκινης γραμμής, αντιθέτως έχει υπογράψει τις πιο σημαντικές συμφωνίες εξωτερικής πολιτικής, έχει προχωρήσει την πιο σημαντική, την πιο σημαντική για τη χώρα, για τα επόμενα χρόνια, για τις επόμενες δεκαετίες, οχύρωσή της ως προς την άμυνά της και εννοείται πως βρίσκεται σε διάλογο με τον γείτονα, με την Τουρκία, ένα γεγονός που όχι απλά δεν μας έχει ζημιώσει, αντιθέτως σε συγκεκριμένα σημεία πολιτικής, όπως είναι το Μεταναστευτικό, όπως είναι ο μηδενισμός των παραβιάσεων, μας έχει οχυρώσει.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ανοίγετε μεγάλη συζήτηση που δεν έχουμε χρόνο να την κάνουμε τώρα. Δώσατε απάντηση, όμως.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Σε κάθε περίπτωση, πάντως, το ξαναλέω, ας έχουμε ένα όριο. Τουλάχιστον τα ζητήματα εθνικής πολιτικής πρέπει να τα διατυπώνουμε όλα αυτά με μία μεγαλύτερη νηφαλιότητα.
Αυτή είναι η πλήρης στιχομυθία με τον δημοσιογράφο Νίκο Στραβελάκη, για να γίνει κατανοητό το μέγεθος της χυδαιότητας του κυβερνητικού εκπροσώπου. Την ίδια ώρα το ΓΕΕΘΑ αποφάσισε να κάνει πως δεν είδε το θέμα, αρνούμενο να αποκαλύψει αυτούς που έδωσαν την εντολή ή να αναλάβει την ευθύνη.
Τέλος, ο ίδιος ο αξιωματικός που ορκίστηκε να υπηρετεί την πατρίδα έναντι κάθε εχθρού παραμένει στη θέση του χωρίς κανείς να του ζητά τα αυτονόητα. Στην ίδια μοίρα βρέθηκε και η συντριπτική πλειονότητα των φιλοκυβερνητικών μέσων ενημέρωσης, καθώς, ενώ πρώτη φορά Ελληνας αξιωματικός παρέστη στην τουρκική γιορτή μίσους κατά του Ελληνισμού, για την πλειονότητα των Ελλήνων δημοσιογράφων (τρόπος του λέγειν) αυτό δεν ήταν είδηση. Ολα αυτά σχετίζονται με το γεγονός πως η γραμμή του υποχωρητισμού έναντι της Τουρκίας έχει κυριαρχήσει όχι μόνο στη δημοσιογραφική νομενκλατούρα αλλά και στα κόμματα εξουσίας που συμμερίζονται τον μονόδρομο του διαλόγου και των διαρκών υποχωρήσεων έναντι της Αγκυρας. Ινστιτούτα άλλωστε εντός και εκτός συνόρων φροντίζουν με κάθε τρόπο να μας «βομβαρδίζουν» με την ανάγκη διαλόγου και καλής θέλησης έναντι της Τουρκίας.