Σύμφωνα με πληροφορίες τα τρία πρώτα ελικόπτερα MH-60R που παρήγγειλε το Πολεμικό Ναυτικό αναμένεται να φτάσουν στην Ελλάδα το αργότερο μέσα στον ερχόμενο Φεβρουάριο. Τα ελικόπτερα αυτά αν και ανήκουν ουσιαστικά στην προαίρεση των αρχικών τεσσάρων ελικοπτέρων πρόκειται να παραδοθούν πρώτα γιατί ανήκουν στην αμερικάνικη παραγγελία που προηγείται χρονικά της αρχικής ελληνικής. Η οποία με τη σειρά της προσαρτήθηκε στην Ινδική παραγγελία με σκοπό να συμπιεστεί το κόστος ανά μονάδα.
Τα ναυτικά ελικόπτερα Seahawk της Sikorsky πρωτομπήκαν σε υπηρεσία το 1995 με την παραλαβή των πρώτων πέντε S-70B-6 της αρχικής παραγγελίας ύψους 161,54 εκατ. δολαρίων του 1991. Στη συνέχεια άλλα τρία ελικόπτερα του τύπου παραγγέλθηκαν σε διαδοχικές παραγγελίες το 1995 και 1997 ως επέκταση της παραγγελίας αυτής. Τα ελικόπτερα αυτά παραγγέλθηκαν για να εξοπλίσουν τις νέες τότε γερμανικής σχεδίασης φρεγάτες MEKO 200HN. Η είσοδος σε υπηρεσία περισσότερων φρεγατών ‘S’ καθώς και οι υπέρτερες επιδόσεις των νέων ελικοπτέρων τόσο ως πτητικά μέσα όσο και ως συστήματα Α/Υ πολέμου σε σύγκριση με τα ΑΒ-212ASW ήταν ο λόγος για την παραγγελία ακόμη τριών ελικοπτέρων στις αρχές του 2000. Τα νέα αυτά ελικόπτερα, τρία στον αριθμό, ανήκαν στην έκδοση S-70B και διέθεταν glass cockpit και νέο ποντιζόμενο σόναρ τύπου HELRAS. Συν τοις άλλοις, σε σύγκριση με το προηγούμενο μοντέλο σε υπηρεσία διέθεταν νεότερα ηλεκτρονικά συστήματα καθώς, ζεύξη δεδομένων Link 11 και εκτοξευτή αερόφυλλων.
Τα ελικόπτερα S-70B Aegean hawk διαθέτουν ποντιζόμενο σόναρ δύο τύπων. Τα οχτώ ελικόπτερα που προμηθεύτηκε το Π.Ν. μεταξύ 1991-1998 διαθέτουν το ποντιζόμενο σόναρ AN/AQS-18(V)3 της Bendix Oceanics. Πρόκειται για παθητικό/ενεργό σόναρ που λειτουργεί στις συχνότητες 9,23-10-10,77kHz. Διαθέτει καλώδιο πόντισης 305 μέτρων και έχει εμβέλεια 10-20χλμ. Τα τρία ελικόπτερα που παραλήφθησαν μεταξύ 2000 και 2003 φέρουν το εξελιγμένο χαμηλής συχνότητας σόναρ HELRAS της L3 της ίδιας εταιρίας. Το συγκεκριμένο σύστημα λειτουργεί σε μοναδική συχνότητα 1,38kHz μέχρι τα 500 μέτρα βάθος και έχει μέγιστη εμβέλεια στα 60 ν.μ.
Τα MH-60R είναι η νεότερη και πιο ικανή έκδοση του ναυτικού ελικοπτέρου seahawk της Sikorsky και ένα από τα ικανότερα ανθυποβρυχιακά ελικόπτερα στον κόσμο. Ο κύριος λόγος απόκτησής τους δεν είναι άλλος από την αντιμετώπιση των νέων αθόρυβων υποβρυχίων Τ-214 του τουρκικού ναυτικού. Στις 12 Ιουλίου 2019 το αμερικάνικο γραφείο αμυντικής συνεργασίας (DSCA) ανακοίνωσε την πιθανή πώληση επτά ελικοπτέρων MH-60R και συναφούς εξοπλισμού, οπλισμού, εκπαίδευσης και αρχικής υποστήριξης ύψους 600 εκατ. δολαρίων. Η πώληση αυτή περιείχε:
- Επτά Α/Υ ελικόπτερα MH-60R
- 14+4 κινητήρες T700 GE-401C
- 7+3 ραντάρ έρευνας επιφανείας APS-153(V)
- 7+3 ποντιζόμενα σόναρ ALFS
- 7+3 συστήματα ηλεκτροοπτικών AN/AAS-44C(V)
- 14+4 ενσωματωμένα συστήματα GPS/INS
- 14+4 ασυρμάτους AN/ARC-210 APX-1990A(C)
- 8+2 συστήμαντα αναγνώρησης IFF ΑΝ/ΑPΧ-123
- 24 συσκευές νυχτερινής όρασης AN/AVS-9
- 1000 ηχοσημαντήρες AN/SSQ-36/53/62
- 30 ελαφρές τορπίλες Mk54
- 100 κατευθυνόμενες ρουκέτες APKWS
- 6 εκπαιδευτικά βλήματα AGM-114 Hellfire
- 12 πυροβόλα Μ-240
- 12 πυροβόλα GAU-21
Το MH-60R ξεκίνησε ως απαίτηση του αμερικάνικου ναυτικού (USNavy) για ένα σύγχρονο πολλαπλών ρόλων ανθυποβρυχιακό ελικόπτερο που θα συνδύαζε τα επιχειρησιακά χαρακτηριστικά των SH-60B και SH-60F. Δηλαδή το ραντάρ έρευνας επιφανείας και τους ηχοσημαντήρες του SH-60B με το ποντιζόμενο σόναρ χαμηλών συχνοτήτων του SH-60F. Η ανάπτυξη της έκδοσης Romeo ξεκίνησε το 1993 και το πρώτο ελικόπτερο για πτητικές δοκιμές παραδόθηκε το 2001 ενώ το 2006 ξεκίνησαν οι παραδόσεις των πρώτων ελικοπτέρων στο αμερικάνικο ναυτικό.
Το MH-60R είναι κατασκευασμένο με αντοχή σε πυρά φορητών όπλων και μεσαίου διαμετρήματος υψηλής εκρηκτικότητας βλήματα. Τα πτερύγια του ρότορα έχουν βαλλιστική αντόχη σε βλήματα των 23 mm. Τα χειριστήρια πτήσης διαθέτουν χειριστήρια πτήσης διπλού πλεονασμού. Το ρεζερβουάρ καυσίμου είναι αυτοσφραγιζόμενο. Το ελικόπτερο είναι εξοπλισμένο με σκέλη προσγείωσης που απορροφούν την ενέργεια πρόσκρουσης και θέσεις πληρώματος προφύλαξης σε περίπτωση πρόκρουσης. Το αρθρωτό σύστημα μετάδοσης κίνησης είναι εξοπλισμένο με σύστημα ασφαλής λίπανσης μετά από ζημιά. Τα υδραυλικά και ηλεκτρικά συστήματα έχουν τριπλό πλεονασμό.
Το νέο ελικόπτερο διαθέτει γυάλινο πλήρως ψηφιακό πιλοτήριο με τέσσερις έγχρωμες οθόνες πολλαπλών λειτουργιών 8 x 10 in για απεικόνιση στοιχείων της αποστολής ή της πτήσης. Οι οθόνες αυτές είναι πλήρως αναγνώσιμες υπό το φώς του ήλιου ενώ όλο το πιλοτήριο είναι συμβατό με βοηθήματα νυχτερινής όρασης. Η σουίτα επικοινωνιών είναι πλήρως ψηφιακή και αποτελείται από τους ασυρμάτους AN/ARC-210 APX-1990A(C) (UHF/VHF/Satcom) της Rockwell Collins. Διαθέτει το διπλό ενσωματωμένο παγκόσμιο σύστημα εντοπισμού θέσης και σύστημα αδρανειακής πλοήγησης LN-100G της Northrop Grumman από το τμήμα της Litton. Επίσης διαθέτει συσκευή αποθήκευσης δεδομένων μαζικής μνήμης και ανθεκτικό ενσωματωμένο υπολογιστή αποστολής. Όλα τα παραπάνω απαρτίζουν το «Κοίνο Πιλοτήριο» του ναυτικού των ΗΠΑ που προέρχεται από το MH-60S και σύμφωνα με την Lockheed προσφέρει μέγιστη λειτουργικότητα, ενώ αυξάνει την ασφάλεια και μειώνει τον φόρτο του πιλότου.
Το MH-60R με τα συστήματα και τα όπλα που φέρει είναι σε θέση να εκτελέσει μια πλειάδα αποστολών μερικές από αυτές είναι:
- Ανθυποβρυχιακό πόλεμο (ASW)
- Πόλεμο επιφανείας (ASuW)
- Αποστολές διάσωσης (SAR)
- Υποστήριξη ναυτικών πυρών (Naval Gunfire Support)
- Επιτήρηση (Surveillance)
- Μεταφορά προσωπικού
- Κάθετο ανεφοδιασμό (VertRep)
Για το σκοπό αυτό διαθέτει:
Το νέο ραντάρ έρευνας επιφανείας APS-153(V) της Telephonics, ένα ραντάρ πολλαπλών λειτουργιών με δυνατότητα αυτόματης ανίχνευσης και διακρίσης περισκοπίου (ARPDD). Το ραντάρ προσφέρει μικρής και μεγάλης εμβέλειας έρευνα επιφανείας, ISAR imaging, ανίχνευση πολύ μικρών στόχων, έρευνα μικρής εμβέλειας για αποστολές SAR και ναυτιλία. Επίσης έχει ενσωματωμένο σύστημα IFF Mark VII modes 1, 2, 3A, & 4. Στα πλάνα της εταιρίας είναι μια βελτιωμένη έκδοση του ραντάρ με επιπλέον δυνατότητες όπως: Low Probability of Intercept, βελτιωμένες επιδόσεις SAR/ISAR, Mode 5/Mode S IFF και δυνατότητα απεικόνησης καιρού.
Το δεύτερης γενιάς ενσωματωμένο σύστημα υπερύθρων AAS-44 Forward-Looking Infrared (FLIR) της Raytheon για διευρυμένη νυχτερινή όραση και δυνατότητα στόχευσης πυραύλων AGM-114 HELLFIRE από τους οποίους μπορεί να φέρει οκτώ στο σύνολο, από τέσσερις στον κάθε πυλώνα μεταφοράς οπλισμού.
Το ποντιζόμενο σόναρ AN/AQS-22 ALFS χαμηλών συχνοτήτων της Raytheon καθώς και σύστημα εκτόξευσης ηχοσημαντήρων με ηχοσημαντήρες τύπου AN/SSQ-36/53/62. Το AN/AQS-22 είναι το μόνο εν λειτουργία βυθιζόμενο σόναρ με λειτουργία πολλαπλών συχνοτήτων. Αυτή η ικανότητα επιτρέπει στο AN/AQS-22 να προσαρμόζει την απόδοσή του σε ποικίλες περιβαλλοντικές συνθήκες. Με γρήγορο ρυθμό αναζήτησης, το AN/AQS-22 εντοπίζει και εξουδετερώνει τις απειλές νωρίτερα, επιτρέποντάς του να καλύψει μια μεγαλύτερη περιοχή. Το AN/AQS-22 επιτρέπει επίσης μεγαλύτερη εμβέλεια ανίχνευσης σε ευρύτερη περιοχή, μειώνοντας τον αριθμό των ελικοπτέρων που απαιτούνται για την εκτέλεση ελέγχου ενεργού ανθυποβρυχιακού πολέμου (ASW). Ολόκληρο το σύστημα ζυγίζει 260 κιλά και μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σε συνεργασία με τους ηχοσημαντήρες που φέρει το ελικόπτερο.
Το σύστημα μέτρων ηλεκτρονικής υποστήριξης (ESM) ALQ-210 της Lockheed Martin για την καταγραφή και αποτύπωση του ηλεκτρονικού πεδίου μάχης παρέχοντας, παρακολούθηση και αναγνώριση, προειδοποίηση απειλής, επίγνωση της κατάστασης και στόχευση. Το σύστημα σαρώνει αυτόνομα το περιβάλλον επιτρέποντας μεγάλη πιθανότητα ανίχνευσης και ακριβή αναγνώριση. Η λειτουργία του συστήματος είναι πλήρως προσαρμοσμένη μέσω των φορτίων δεδομένων αποστολής, τα οποία μπορούν να φορτωθούν εκ νέου κατά την πτήση για προσαρμογή σε κάθε συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή.
Το ελικόπτερο διαθέτει το σύστημα ζεύξης δεδομένων SRQ-4 Hawklink της L3 Harris για μετάδοση των δεδομένων στο πλοίο καθώς και ζεύξη δεδομένων Link 16 για δικτυοκεντρικές επιχειρήσεις με άλλες μονάδες.
Διαθέτει σύστημα αυτοπροστασίας με δέκτη προειδοποίησης επερχόμενου πυραύλου AN/AAR-47 MAWS, σύστημα παρεμβολών υπερύθρων AN/ALQ-144, και σύστημα εξαπόλυσης αεροφύλλων AN/ALE-47.
Για να προσβάλει τους στόχους που έχει αποκαλύψει πέραν των πυραύλων Hellfire που προαναφέραμε, το ελικόπτερο μπορεί να φέρει ελαφρές τορπίλες Mk46/50/54, πυραύλους κατά πλοίων AGM-119 Penguin, τους νεότερους και πολύ πιο ικανούς NSM της επίσης νορβηγικής Kongsberg και κατευθυνόμενες από λέιζερ ρουκέτες APKWS. Η εισαγωγή των νεότερων τορπιλών Mk54 καθώς και των APKWS θα αναβαθμίσει το οπλοστάσιο των ελικοπτεράδων του Π.Ν., όμως η μεγάλη ανατροπή θα προσέφερε η απόκτηση και των νέας γενιάς πυραύλων NSM που θα αναβάθμιζε την καταστρεπτική ισχύ των ελληνικών ελικοπτέρων απέναντυ σε στόχους επιφανείας και εδάφους. Τα όπλα αυτά μπορούν να μεταφερθούν στα δύο σημεία ανάρτησης που διαθέτει η κάθε πτέρυγα οπλισμού.
Μέσα στα επόμενα χρόνια ο αεροπορικός βραχίωνας του Π.Ν. θα διαθέτει 18 σύγχρονα ναυτικά ελικόπτερα Seahawk των εκδόσεων S-70B-6, S-70B και MH-60R. Στην παρούσα φάση εκτός από την έναρξη παραδόσεων των υπερσύγχρονων MH-60R, τρέχει παράλληλα και το πρόγραμμα απόδοσης σε πτητική κατάσταση των υπολοίπων ελικοπτέρων του ναυτικού μέσα από τις συμβάσεις FOS που υπογράφτηκαν τα προηγούμενα χρόνια. Στο πρόγραμμα αυτό συμπεριλάμβάνεται και μια μικρή αναβάθμιση των ελικοπτέρων μέσω της αναβάθμισης του συστήματος αποστολής, χωρίς όμως να έχουν γίνει γνωστές περισσότερες λεπτομέριες.
Τα S-70B-6 πλησιάζουν τα 30 έτη ευδόκιμης υπηρεσίας και σίγουρα πολλά από τα υποσυστήματά τους σε λίγα χρόνια θα έχουν δυσκολία να ανταπεξέλθουν απέναντυ στις νέας τεχνολογίας προκλήσεις, ενώ και το πιλοτήριο τους είναι αναλογικό. Αντίστοιχα τα S-70B θα συμπληρώσουν τα 20 χρόνια υπηρεσίας. Ίσως το Π.Ν. θα έπρεπε να εξετάσει τη δυνατότητα και το κόστος της αναβάθμισης των ελικοπτέρων αυτών σε MH-60R ή παραπλήσιο για τα τρία S-70B και επιλεκτική αναβάθμισή/αντικατάσταση κάποιων συστημάτων για τα οκτώ S-70B-6.
Τέλος δε θα μπορούσαμε να μην μπούμε στον πειρασμό να αναδείξουμε το ελληνικό παράδοξο που φαίνεται να παγιώνεται και δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι εάν δεν γίνουν κάποιες κινήσεις το επόμενο σύντομο χρονικό διάστημα υπάρχει το ενδεχόμενο το Π.Ν. να διαθέτει έναν ισχυρό αεροπορικό βραχίωνα χωρίς τα αντίστοιχα πλοία.
defencereview.gr