Ενώ η κεντρική κυβέρνηση βγαίνει περιοδικά με ανακοινώσεις (συμπεριλαμβανομένου ενός σχεδίου δράσης 31 σημείων) για τη στήριξη του ιδιωτικού τομέα που συνεισφέρει περίπου το 60% του ΑΕΠ της Κίνας, το 70% της ικανότητας καινοτομίας της, το 80% της αστικής απασχόλησης και το 90% των νέων θέσεων εργασίας συνεχίζει να διαμαρτύρεται για κρυμμένα εμπόδια που περιορίζουν την πιθανότητα να ευδοκιμήσει όπως κατά την προ του Xi Jinping εποχή.
Πόσο μακριά ή πόσο σύντομα θα μπορέσει η κινεζική ηγεσία να αξιοποιήσει την πολυδιαφημισμένη «κινεζική ανθεκτικότητα» για να βγει από τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει η χώρα σήμερα; Το ερώτημα αποκτά σημασία καθώς ορισμένοι από τους Κινέζους αξιωματούχους συνεχίζουν να επιμένουν ότι η κατάσταση δεν είναι τόσο σοβαρή όσο την έχουν κάνει οι αναλυτές και τα μέσα ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας. Τα περίπλοκα οικονομικά στοιχεία του Αυγούστου που δημοσιεύθηκαν από το Εθνικό Γραφείο Στατιστικής της Κίνας δίνουν κάποια ένδειξη για τη μορφή των πραγμάτων που θα ακολουθήσουν;
Ενώ ο τομέας των ακινήτων και οι επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα, δύο σημαντικοί δείκτες της πιθανής οικονομικής ανάκαμψης της Κίνας μετά την Covid, συνέχισαν να ανησυχούν, η βιομηχανική παραγωγή και οι λιανικές πωλήσεις έδειξαν πιθανότητα πιθανής βελτίωσης τους επόμενους μήνες. Στην πραγματικότητα, οι λιανικές πωλήσεις αυξήθηκαν κατά 4,6% σε ετήσια βάση (σε ετήσια βάση) τον Αύγουστο έναντι 2,5% τον Ιούλιο και η συνολική αξία της βιομηχανικής παραγωγής αυξήθηκε κατά 4,5% τον Αύγουστο από άνοδο 3,7% τον Ιούλιο. Είναι ενδιαφέρον ότι ο δείκτης τιμών καταναλωτή αυξήθηκε κατά 0,1% σε ετήσια βάση έναντι πτώσης 0,3% τον Ιούλιο.
Οι νέες πρωτοβουλίες που εισάγονται για την τόνωση της οικονομίας αρχίζουν να παρουσιάζουν πρώιμα σημάδια θετικού αντίκτυπου; Ή, η κινεζική οικονομία δείχνει πρώιμα σημάδια σταθεροποίησης από τους αποπληθωριστικούς κραδασμούς που παρατηρήθηκαν πρόσφατα; Είναι πολύ νωρίς για να πούμε οτιδήποτε με βεβαιότητα, ιδιαίτερα καθώς ο ιδιωτικός τομέας, η κύρια κινητήρια δύναμη της οικονομικής ανάπτυξης της Κίνας, εξακολουθεί να βρίσκεται σε κολλώδη δίαυλο. Μάλιστα, οι επενδύσεις από τον ιδιωτικό τομέα μειώθηκαν κατά 0,7% το πρώτο οκτάμηνο του έτους (μέχρι τον Αύγουστο) έναντι 0,5% το πρώτο επτάμηνο (μέχρι τον Ιούλιο).
Η μεγαλύτερη ανησυχία συνεχίζει να είναι ο τομέας των ακινήτων, που συνεισφέρει περίπου το 30% στην οικονομία της χώρας. Παρόλο που οι τιμές των κατοικιών μειώθηκαν σε 66 από τις 70 πόλεις που ρωτήθηκαν από κρατική υπηρεσία, οι επενδύσεις στον τομέα των ακινήτων μειώθηκαν κατά 8,8%. Οι επενδύσεις σε πάγια στοιχεία συνολικά αυξήθηκαν κατά 3,2 τοις εκατό τους πρώτους οκτώ μήνες του έτους, σε σύγκριση με αύξηση 3,4 τοις εκατό τους πρώτους επτά μήνες του έτους.
Οι πωλήσεις σε σχέση με προγραμματιστές που είχαν κρατική υποστήριξη φάνηκαν λίγο καλύτερες από εκείνες που δεν έλαβαν τέτοια υποστήριξη. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι η αύξηση των ενοικίων σε ορισμένες περιοχές δείχνει ότι υπάρχει ζήτηση αν και οι άνθρωποι δεν αγοράζουν για διάφορους λόγους. Ούτως ή άλλως, η κεντρική κυβέρνηση θα διασφαλίσει ότι ο τομέας των ακινήτων δεν θα καταρρεύσει σαν ένα σπίτι από τραπουλόχαρτα, καθώς οι επιπτώσεις του θα είναι καταστροφικές για τους Κινέζους και σε κάποιο βαθμό την παγκόσμια οικονομία.
Οι αναλυτές είναι σχεδόν ομόφωνοι στην άποψή τους ότι η κυβέρνηση πρέπει να επιταχύνει την αντιστροφή τουλάχιστον ορισμένων από μια σειρά βημάτων που είχε εισαγάγει όλα αυτά τα χρόνια, ιδιαίτερα από το 2017, για τον έλεγχο της υπερθέρμανσης στον τομέα των ακινήτων. Έχει ήδη θέσει την πολυδιαφημισμένη εισαγωγή του φόρου ακίνητης περιουσίας σε εθνικό επίπεδο. Παρατηρήθηκε επίσης ότι η κυβέρνηση χαλαρώνει αργά τους περιορισμούς στα δάνεια από τους προγραμματιστές καθώς και από τους αγοραστές κατοικιών.
Ενώ το [επίσημο] ποσοστό ανεργίας των πόλεων στην έρευνα μειώθηκε κατά 0,1% από το 5,3% του Ιουλίου, τα ξεχωριστά στοιχεία για το ποσοστό ανεργίας των νέων (ηλικίας 16-24 ετών) κυμαίνονταν πάνω από 21,3% τον Ιούνιο όταν η κυβέρνηση σταμάτησε να δημοσιεύει αυτά τα στοιχεία. [Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι το μηνιαίο ποσοστό ανεργίας που ερευνήθηκε καλύπτει όλους τους τακτικούς κατοίκους των πόλεων, συμπεριλαμβανομένων των μεταναστών εργαζομένων, και δεν περιλαμβάνει ανώτατο όριο ηλικίας. Ωστόσο, αυτά τα στοιχεία παραδοσιακά αμφισβητούνται από αναλυτές στην Κίνα και στο εξωτερικό.] Η κινεζική ηγεσία ανησυχούσε πάντα για την ανεργία των νέων ως πιθανή αιτία αστάθειας.
Στα χαμηλότερα επίπεδα, οι επαρχίες και οι πόλεις έχουν περιοριστεί σε μετρητά, με τα χρέη τους να αυξάνονται στα 12,8 τρισεκατομμύρια δολάρια το 2022 (ή ακόμη υψηλότερα, σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις). Οι τοπικές κυβερνήσεις τυλίγονται κάτω από αυτά τα τεράστια χρέη χωρίς χρήματα για να τα εξυπηρετήσουν και έτσι αποφεύγουν τις δημόσιες χρεοκοπίες. Ταυτόχρονα, χρειάζονται ρευστότητα για να δαπανήσουν σε νέα έργα που θα βοηθήσουν στην τόνωση της οικονομίας. Οι εκκλήσεις τους προς την κεντρική κυβέρνηση να χαλαρώσει τους περιορισμούς του δανεισμού αντιμετωπίζονται προσεκτικά. Γεγονός είναι ότι ορισμένοι από αυτούς χρειάζονται επειγόντως δισεκατομμύρια για να επιβιώσουν από την τρέχουσα κρίση. Αυτό, παρά την πιθανότητα ένας μικρός αριθμός επαρχιών να είναι πιθανό να επενδύσουν σε έργα υποδομής με τα έσοδα από τα ομόλογα ειδικού σκοπού που εκδόθηκαν τον Ιούλιο.