Οι συγγραφείς της Washington Post για την εθνική ασφάλεια συμφωνούν ως επί το πλείστον σχετικά με τη σημασία της αμφισβήτησης και ακόμη και της αντιμετώπισης της Κίνας. Συγγραφείς όπως ο David Ignatius, ο Marc Thiessen και ιδιαίτερα ο Josh Rogin τάσσονται υπέρ των μεγαλύτερων αμυντικών δαπανών και των αναπτύξεων στον Ινδο-Ειρηνικό για την αντιμετώπιση του προβλήματος της Κίνας. Ελάχιστη σημασία δίνουν στη δυνατότητα αντιμετώπισης του προβλήματος διπλωματικά. Τώρα η Post έχει έναν επιπλέον συγγραφέα – τον Max Boot – με μια νέα ιδέα για την επέκταση της επιρροής και της ισχύος των ΗΠΑ σε βάρος της Κίνας. Η λύση της Boot είναι να παράσχει μεγαλύτερη υποστήριξη στην Ινδία, ιδιαίτερα εν όψει της ανάδειξης αυτής της χώρας τον περασμένο μήνα ως με τον μεγαλύτερο πληθυσμό στον κόσμο.
Ο Boot, ένας συντηρητικός συγγραφέας που πιστεύει στις Ηνωμένες Πολιτείες ως τον αστυνομικό του κόσμου, υποστηρίζει ότι η νέα δημογραφική κατάσταση της Ινδίας, που την καθιστά την πρώτη χώρα στην καταγεγραμμένη ιστορία που ξεπέρασε την Κίνα σε πληθυσμό, θα καταστήσει «λιγότερο πιθανό ότι ο 21ος αιώνας θα είναι «Ο αιώνας της Κίνας». Ως αποτέλεσμα, ο Boot πιστεύει ότι η δυνατότητα της Ινδίας να «ελέγχει τη δύναμη της Κίνας» δεν ήταν ποτέ μεγαλύτερη και υπονοεί ότι η Ινδία θα ήταν ένας φυσικός σύμμαχος για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ένα πρόσφατο άρθρο στο «Foreign Affairs» υποστήριξε ομοίως ότι το «πληθυσμιακό επίτευγμα» της Ινδίας υποδηλώνει ότι είναι η μόνη ασιατική χώρα με τη «φυσική ικανότητα» να ισορροπήσει την Κίνα.
Αντί να διερευνούν πολιτικές που επιτρέπουν στις Ηνωμένες Πολιτείες να βρίσκουν τρόπους να τα βρίσκουν καλά με την Κίνα, πάρα πολλοί πολιτικοί και ειδικοί, όπως ο Boot, πιστεύουν ότι η μόνη απάντηση είναι η επιδίωξη της αντιπαράθεσης. Η ιδέα ότι η Ινδία μπορεί να είναι σύμμαχός μας ενάντια στην Κίνα φαίνεται τραβηγμένη, δεδομένων των πολλών πλεονεκτημάτων της Κίνας, ιδιαίτερα στα οικονομικά και στρατιωτικά της πλεονεκτήματα έναντι της Ινδίας. Η Κίνα είναι το νούμερο ένα κατασκευαστικό έθνος στον κόσμο, έχοντας αντικαταστήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες σε αυτόν τον ρόλο, και αυτή τη στιγμή κατασκευάζει περισσότερα από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Γερμανία και την Ιαπωνία μαζί. Η Κίνα είναι η δεύτερη στις αμυντικές δαπάνες και η Πρωτοβουλία Belt and Road, αξίας 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων, της δίνει επιρροή και ισχύ σε όλο τον κόσμο χωρίς καμία επένδυση στην προβολή της ισχύος, η οποία είναι κεντρική για την δαπανηρή παρουσία των ΗΠΑ στον Τρίτο Κόσμο και αλλού.
Συγγραφείς όπως ο Fareed Zakaria ήταν θετικοί σχετικά με τη θέση της Ινδίας στην παγκόσμια κοινότητα, αλλά η αισιοδοξία τους υπονομεύεται από την κακή πολιτική και οικονομική απόδοση της Ινδίας τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Η οικονομία της Κίνας είναι πέντε φορές μεγαλύτερη από την οικονομία της Ινδίας και η κατά κεφαλήν παραγωγή της Κίνας είναι 13.000 δολάρια σε σύγκριση με τα 2.500 δολάρια της Ινδίας. Υπάρχουν λιγότερες γυναίκες στο εργατικό δυναμικό της Ινδίας αυτήν τη στιγμή από ό,τι πριν από 20 χρόνια, και σε ποσοστιαία βάση λιγότερες Ινδές από τις γυναίκες της Σαουδικής Αραβίας στο εργατικό δυναμικό, κάτι που είναι εκπληκτικό. Η κατάσταση υγιεινής της Ινδίας είναι αποτρόπαια, γεγονός που συμβάλλει σε υψηλή βρεφική θνησιμότητα και μειωμένο προσδόκιμο ζωής. Η Ινδία έχει μια αρκετά μεγάλη μουσουλμανική μειονότητα, η οποία συμβάλλει σε σημαντική πολιτική ένταση, ενώ ο πληθυσμός των Χαν της Κίνας αντιπροσωπεύει σχεδόν το 95% του συνολικού πληθυσμού της.
Σε αντίθεση με την Κίνα, η Ινδία έχει επενδύσει ανεπαρκώς στην εκπαίδευση και τις υπηρεσίες υγείας και είναι θλιβερά πίσω στην προσπάθεια δημιουργίας των 9 εκατομμυρίων νέων θέσεων εργασίας ετησίως που είναι απαραίτητες σε μη γεωργικές περιοχές για να συμβαδίσει με την τεράστια πληθυσμιακή της αύξηση. Η διακυβέρνηση είναι άνιση σε ολόκληρη τη χώρα και οι νέες υποδομές είναι ανεπαρκείς. Δεν υπάρχει προφανές σχέδιο για την αντιμετώπιση των στάσιμων μισθών και της διπλής κρίσης της ανεργίας και της υποαπασχόλησης. Πολλές θέσεις εργασίας έχουν χαθεί στα εργοστάσια του Βιετνάμ και του Μπαγκλαντές. Σε αντίθεση με την Κίνα, η Ινδία δεν έχει αντιμετωπίσει τη φτώχεια με θεσμικό τρόπο, και ως αποτέλεσμα πάνω από το ένα τρίτο των παιδιών της Ινδίας υποσιτίζονται. Η Ινδία υστερεί σε σχέση με την Κίνα σε όλους αυτούς τους τομείς.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να ευνοούν τη στρατολόγηση της Ινδίας ως συμμάχου εναντίον της Κίνας, αλλά αυτό δεν είναι ένα παιχνίδι που το Νέο Δελχί ήθελε ποτέ να παίξει. Η Ινδία δεν είναι διατεθειμένη να βοηθήσει την Ουκρανία ή να υποστηρίξει κυρώσεις κατά της Ρωσίας επειδή βασίζεται σε μεγάλες αγορές ρωσικής ενέργειας σε ευνοϊκές τιμές καθώς και στη Ρωσία για περισσότερες από τις μισές εισαγωγές εξελιγμένων στρατιωτικών όπλων της. Η Ινδία είναι επιφυλακτική σχετικά με τις προσπάθειες της Κίνας να αποκτήσει μεγαλύτερη επιρροή στην περιοχή Ινδο-Ειρηνικού, αλλά δεν θέλει να είναι μέρος μιας στρατηγικής των ΗΠΑ που παραπέμπει σε έναν Ασιατικό Ψυχρό Πόλεμο. Η Ινδία μπορεί να είναι μέλος του Quad που περιλαμβάνει την Αυστραλία, την Ιαπωνία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά θέλει να παίξει όλες τις πλευρές στην παγκόσμια κοινότητα. Ως αποτέλεσμα, η Ινδία είναι ενεργό μέλος των BRIC, που περιλαμβάνει τη Βραζιλία, τη Ρωσία και την Κίνα.
Τέλος, η Ινδία δεν μπορεί ποτέ να πάρει τα μάτια της από τις διαμάχες της με το Πακιστάν και το έδαφος του Κασμίρ, οι οποίες οδήγησαν σε πέντε πολέμους μεταξύ των δύο από την αποχώρηση των Βρετανών από τη Νότια Ασία το 1947. Η κατάσταση Ινδο-Πακιστάν είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη γιατί και οι δύο είναι πυρηνικές δυνάμεις και ούτε έχει υπογράψει τη Συνθήκη για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων.