Η τελευταία δημογραφική έρευνα του Πακιστάν δείχνει μια σύντομη πτώση στο ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας (IMR) σε όλες τις περιοχές, υποδεικνύοντας τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, τους πολιτιστικούς παράγοντες και την κατάσταση της υγιεινής και της χρήσης των ιατρικών υπηρεσιών στη χώρα.
Η έρευνα έδειξε την Πέμπτη ότι, το ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας (IMR) μειώνεται στη χώρα τα τελευταία χρόνια, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει σημαντική διαφορά μεταξύ αγροτικών και αστικών περιοχών με τον αριθμό θανάτων ανά 1.000 γεννήσεις ζωντανών παιδιών κάτω των ηλικίας ενός έτους — επί του παρόντος στα 56, σύμφωνα με τη δημογραφική έρευνα του Πακιστάν 2020, σε σύγκριση με 60 το 2018-19 και 62 το 2017-18, ανέφερε η Dawn.
Η θνησιμότητα κατά το πρώτο έτος της ζωής χωρίζεται σε δύο κύριες περιόδους, δηλαδή τη νεογνική θνησιμότητα (που εμφανίζεται μέσα στον πρώτο μήνα) και τη μετανεογνική θνησιμότητα (που εμφανίζεται κατά τους υπόλοιπους 11 μήνες). Αυτή η διάκριση είναι χρήσιμη καθώς τα αίτια και τα επίπεδα θνησιμότητας είναι αρκετά διαφορετικά σε αυτές τις δύο περιόδους. Το ποσοστό θνησιμότητας ανάλογα με την ηλικία (ASDR) ξεκινά σε υψηλό μέγιστο αμέσως μετά τη γέννηση, μειώνεται στην ελάχιστη τιμή για τον νεαρό ηλικιακό πληθυσμό (πέντε έως 14 ετών), αυξάνεται σταδιακά μεταξύ της ηλικιακής ομάδας 40-44 και στη συνέχεια πηδά γρήγορα για ηλικιωμένοι, εξηγεί περαιτέρω η έκθεση.
Τα βασικά ευρήματα της τελευταίας δημογραφικής έρευνας έδειξαν ότι το συνολικό ποσοστό γονιμότητας – ο μέσος αριθμός παιδιών που θα γεννούσε μια γυναίκα κατά τη διάρκεια της ζωής της – ήταν 3,7. Ωστόσο, το γενικό ποσοστό γονιμότητας —ο αριθμός των γεννήσεων ανά έτος ανά 1.000 γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας (δηλαδή 15 έως 44 ετών) — ήταν 124. Το ποσοστό βρέθηκε υψηλότερο στις αγροτικές περιοχές (59) από ό,τι στις αστικές περιοχές (50). όπου υπάρχουν καλύτερες νεογνικές και μεταγεννητικές εγκαταστάσεις. Στις αστικές περιοχές, το IMR ήταν 48 στους άνδρες και 51 στις γυναίκες, ενώ στις αγροτικές περιοχές, το ποσοστό ήταν 62 και 56 αντίστοιχα, σύμφωνα με το Dawn, επικαλούμενο πηγές.
Η έρευνα έδειξε ότι η κύρια αιτία θανάτου το 2020 ήταν κυρίως οι νεογνικές παθήσεις – συμπεριλαμβανομένης της ασφυξίας και του τραύματος κατά τη γέννηση, της νεογνικής σήψης και λοιμώξεων και των επιπλοκών πρόωρου τοκετού – περιλαμβάνονται κυρίως στις επιπλοκές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή του τοκετού, στις μεταγεννητικές επιπλοκές και στις αναπνευστικές ασθένειες.
Η έρευνα ενημέρωσε περαιτέρω για το πώς οι γυναίκες έχουν υψηλότερες πιθανότητες επιβίωσης σε όλες τις χώρες, με λίγες μόνο εξαιρέσεις. Ωστόσο, στο παρελθόν, το προσδόκιμο ζωής των γυναικών ήταν χαμηλότερο από αυτό των ανδρών στο Πακιστάν. Επιπλέον, το συνολικό προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση ήταν 65 χρόνια, το οποίο ήταν 64,5 στους άνδρες και το προσδόκιμο ζωής στις γυναίκες ήταν 65,5. Η αναλογία φύλων – η αναλογία ανδρών προς γυναίκες σε έναν πληθυσμό – ήταν 103.
Σύμφωνα με μια έκθεση της UNICEF που δημοσιεύθηκε το 2018, το Πακιστάν ονομάστηκε η πιο επικίνδυνη χώρα για να γεννηθεί με 45,6 νεογέννητα βρέφη να πεθαίνουν σε κάθε 1.000 γεννήσεις το 2016, καθώς φιλοξενεί τα υψηλότερα ποσοστά νεογνικής θνησιμότητας στον κόσμο.
Ακόμη και τα ποσοστά θνησιμότητας από τον κορωνοϊό είναι υψηλότερα στο Πακιστάν από ό,τι στα άλλα μέρη του κόσμου, σύμφωνα με μια μελέτη.